<A W wLaoo. $ i l
ISBN 97UU4M5J240. C by W PW ZOirt
401
15.1. Klasyfikacja mikroorganizmów
mianem padlinożerców lub drapieżników) bakterii i innych mikroorganizmów, pierwotniaki regulują całkowitą populację drobnoustrojów w środowisku.
• W dowolnym środowisku obecna jest mieszana populacja rozmaitych mikroorganizmów. Niektóre z nich są aktywne, podczas gdy inne są „uśpione”. Jak już wykazaliśmy wcześniej, liczba rozmaitych gatunków w dowolnym czasie zależy od szeregu warunków panujących w środowisku. W warunkach stałych, takich jak naturalny drzewostan (puszcze), populacja drobnoustrojów jest również stała i pozostaje w równowadze z otoczeniem. Ich liczebność określona jest dostępnością składników pokarmowych oraz innymi właściwościami ekosystemu. Typowe mikroorganizmy, które występują na konkretnym obszarze, noszą nazwę mikroorganizmów tubylczych (autochtonicznych).
• Gdy warunki środowiska ulegają zmianie, np. w wyniku dopływu świeżej porcji składnika pokarmowego, wówczas określone typy mikroorganizmów mogą skorzystać z nowej sytuacji i rozmnażać się. przynajmniej do momentu powrotu do stanu stabilnego. Wysoce aktywna, ale podlegająca wahaniom populacja nosi nazwę populacji zymo-gennej albo allochtonicuiej.
Ta ostatnia sytuacja występuje, na przykład, po ulewnym deszczu, gdy mały i ubogi w składniki pokarmowe zbiornik wodny został zalany wodami spływu powierzchniowego z sąsiadujących pól, obfitującymi w rozpuszczone azotany(V). W tej nowej sytuacji mogą zakwitać glony, które wykorzystują azotany!V). Jednakże wzrost ilości glonów jest przejściowy, gdy bowiem azotany(V) znikną, warunki powracają do „normalnego" stanu.
W strukturze materii mikrobów występują cząsteczki organiczne — węglowodany, białka, lipidy itd., w których węgiel pierwiastkowy stanowi około połowę ich masy molowej. W zależności od mikroorganizmu potrzebny węgiel może pochodzić zarówno ze źródeł nieorganicznych, jak i organicznych. Na tej podstawie można je dalej klasyfikować. biorąc pod uwagę źródło węgla, który jest im potrzebny do życia i budowy własnych organizmów.
• Drobnoustroje aut ot rafie:tic są mikroorganizmami zdolnymi do wzrostu w środowisku całkowicie nieorganicznym. Wykorzystują one węglany jako jedyne źródło węgla. Wcześniej przedstawiliśmy drobnoustroje autotroficzne jako producentów lub organizmy syntezujące. Węglany mogą występować w postaci atmosferycznego ditlcnku węgla, uwodnionego ditlcnku węgla, wodorowęglanów lub węglanów. Rośliny zielone (oczywiście, są to wa/rroorganizmy), większość glonów i niektóre bakterie wszystkie one należą do organizmów autotroficznych. Dalszy podział w ramach tej kategorii uwzględnia organizmy fotoautotroficzne. glony są ich dobrze znanym przykładem.