O. W v.*il iwi S. J. IXjI!v l’A»nw ^ujw 2U)7
ISBN *7P*y4\-l$}H-\ C by WN PWN 2W0
431
Zadania
SOj~(aq) +2(CH20) + H30+(aq) — HS"(aq) + 2C()2 + 3HaO (15.16) 2 S0‘"(aq) + 3 {CH2OJ + 4 H,0+(aq) — 2 S° + 3 C02 + 9 H:0 (15.33)
Reakcję (15.16) rozpatrywaliśmy już. wcześniej przy opisywaniu procesu utleniania materii organicznej. W jej wyniku następuje uwalnianie siarkowodoru (przy niskim pH) lub tworzenie siarczków rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych w wodzie. Wiele osadów morskich, przy ujściach rzek oraz występujących w wodzie słodkiej, podobnie jak gleby zalane wodą, zawiera bakterie redukujące siarczany(VI). Najpopularniejszą z nich jest aerobowa bakteria z rodzaju Desulfovibrio desulfuricans. która rozmnaża się przy pH powyżej 5.5. Powstałe siarczki (H2S lub HS ) są toksyczne dla fauny i Hory wodnej. Mogą one również reagować z metalami obecnymi w osadzie i glebie, takimi jak żelazodl), dając nierozpuszczalne siarczki, które są składnikami łupków morskich.
Sulfid dimctylowy może stanowić również produkt redukcji siarczanów^VI). zachodzącej w środowisku o niskim pE. W jego powstawaniu, jak i innych lotnych substancji zawierających siarkę, uczestniczy morski plankton. Jest to ważna droga naturalnego uwalniania związków siarkowych do atmosfery. Sullid dimctylowy jest szczególnie ważnym związkiem zredukowanej siarki i występując w atmosferze, jest kluczowym ogniwem w biogeochemicznym cyklu siarki.
DO ZAPAMIĘTANIA
Chemia siarki, podobnie jak azotu, jest kontrolowana przez mikrobiologicznie wspomagane procesy, głównie typu redoks. zarówno w hydrosferze jak i w środowisku lądowym.
1.
2.
3.
4.
M Alexander, Introduction (o soił microbiniogy. wyd. 2. Kriegcr Publishing Co.. Malabar. Florida 1991.
L A. Paul. F.L. Clark. Sod microbiology and biochemisłry. wyd. 2. Acadcmic Press. London 1996. G. Rhetnheimer, Aquatic microbiology, wyd 3, John Wiley and Sons, Chichester 19X5.
R.L. Tale. Sod microbiology. wyd. 2. John Wiley and Sons. Chichester 2(XX).
1. Przyjmując, że siała z Henry'ego. A'H. dla tlenu w wodzie w temp. 25 C wynosi 1,3 10 * mol • I. 1 ■ Pawyjaśnij, dlaczego wartość biologicznego zapotrzebowania na tlen lBZT) większa od 5 mg L 1 wskazuje na zanieczyszczenie wody.
2. Dostałeś roztwór materii organicznej o wzorze ogólnym |C11<0) i stężeniu I mg L 1 (w przeliczeniu na C). Oblicz masę (mg) rozpuszczonego tlenu potrzebnego do jej całkowitego utlenienia w roztworze o objętości 1 L. Wykorzystaj to obliczenie do ustalenia zależności między ChZT