24

Komunikacja między procesami w Unixie_

if (rpc_stat != RPC_SUCCESS)

if (rpc_stat !- RPC_TIM£DOUT) (    /* jeśli błąd nie polegał na */

/* przekroczeniu czasu */

fprintf(stderr, "Niepowodzenie rozsyłania: %s\n", clnt_sperrno(rpc_stat)) exit<3);

Program sprawdza liczbę argumentów linii poleceń. Oczekuje, że otrzyma nazwę (lub numer) usługi, którą ma sprawdzió, oraz numer jej wersji. Najpierw sprawdzany jest pierwszy znak pierwszego argumentu. Jeżeli jest to cyfra, zakłada się, że został przekazany numer usługi. Program podejmuje więc próbę konwersji tego numeru, mającego postać napisu, na wartość liczbową za pomocą funkcji atoi. Jeżeli przekazano nazwę usługi, wywołanie sieciowe getrpcbyname pobiera szczegółowe dane związane z usługą. Zestawienie informacji o tym wywołaniu przedstawiono w tabeli 9.11.

Tabela 9.11. Zestawienie informacji o funkcji getrpcbyname

Pliki włączane	< rpc/rpcent.h>		Rozdział podręcznika	3N
Prototyp	struct rpcent ‘getrpcbyname(const char * name);
Zwracana wartość	Sukces	Niepowodzenie	Czy zmienia errnó
	Wskaźnik na strukturę rpcent danej usługi	NULL	Nie

Funkcja getrpcbyname ma tylko jeden parametr: wskaźnik na tablicę znaków zawierającą nazwę usługi. Wywołanie zakończone powodzeniem zwraca wskaźnik na strukturę rpcent danej usługi. Struktura rpcent jest zdefiniowana następująco:

struct rpcent {

char *r_name;    /* nazwa usługi rpc */

char **r_aliases; /* zakończona zerem lista nazw */

/* alternatywnych */

long r_number; /* numer programu rpc */

} ;

Program konwertuje drugi argument linii poleceń na numer wersji. Wywołanie rpc_bro-adcast jest używane do zbierania odpowiedzi. Za każdym razem, kiedy serwer odpowiada na żądanie rozsyłania, automatycznie wywoływana jest definiowana przez użytkownika funkcja who_responded.

W funkcji tej występuje kolejne wywołanie sieciowe, taddi2uaddr. Służy ono do pozyskiwania wskaźnika na ciąg znaków zawierający adres uniwersalny respondenta. Jest to adres zapisywany zgodnie z notacją N1.N2.N3.N4.P1.P2, gdzie pierwsze cztery oktety N tworzą sieciowy numer IP, a ostatnie dwa oktety P wskazują konkretny port. Jeżeli konwersja nie jest możliwa (co nie oznacza poważnej awarii), funkcja taddrżuaddr zwraca NULL. Składnię i inne informacje o taddr2uaddr zamieszczono w tabeli 9.12.

Tabela 9.12. Zestawienie informacji o funkcji taddr2uaddr

Pliki włączane	<rtętdir.h>		Rozdział podręcznika	3N
Prototyp	char *taddr2uaddr< const struct netconfig ‘config, const struct netbuf *addr );
Zwracana wartość	Sukces	Niepowodzenie	Czy zmienia errno
	Wskaźnik na dąg znaków zawierający adres uniwersalny	NULL	Nie

Uzyskany adres uniwersalny jest rozbijany na ciąg z adresem IP (przez umieszczenie znaku NULL w miejscu czwartej kropki) i ciąg z numerem portu, przekształcanym do postaci liczbowej. Program należy skompilować i ponieważ wykorzystano w nim wiele wywołań funkqi sieciowych skonsolidować z biblioteką sieciową (tj. -Insi). Przykładowy wynik działania programu żądającego informacji o usłudze walld w wersji 1 pokazano na ilustracji 9.35.

Ilustracja 9.35. Wynik działania programu broad.c szukującego informacji o usłudze walld

morpheus % broad walld 1

host	137.49.1.22	port	32820
host	137.49.1.22	port	32820	ten sam host.	ten sam por'
host	137.49.1.98	port	1536
host	137.49.1.6	port	32804	różne hosty,	różne porty
host	137.49.1.6	port	32804
host	137.49.1.8	port	1043
host	137.49.1.3	port	1043
host	137.49.1.4	port	1043
host	137.49.1.9	port	1043	różne hosty.	ten sam port
host	137.49.1.14	port	32789	^1
host	137.49.1.14	port	32789
host	137.49.1.22	port	32820
host	137.49.1.22	port	32820

289