4.2.1. Przewozy kontenerowe lądowo-morskie
Podstawową jednostką ładunkową w przewozach multimodalnych lądowo-mor-słach jest kontener. Aby ograniczyć ogromną masę małych, drobnicowych przesyłek, wymagających kosztochłonnych i czasochłonnych manipulacji przeła-dunkowo-składowych, wymyślono koncepcję tworzenia z nich większych partii ładunkowych, wspólnie opakowanych, pozwalających na uproszczenie i przyspieszenie tych operacji, szczególnie w portach morskich. Ucieleśnieniem tej koncepcji stały się kontenery.
O sukcesie kontenerów zadecydowały następujące przesłanki:
1) pojemność kontenera i jego cechy konstrukcyjne,
2) znormalizowanie jego parametrów w skali światowej,
3) korzyści, jakie przyniosły armatorom i portom morskim.
Po latach konteneryzacja została uznana za „trzecią rewolucję" w transporcie, nie tylko ze względu na korzyści, jakie odnieśli klienci oraz wszystkie podmioty zaangażowane w procesy transportowe, ale także ze względu na rozległe implikacje, jakie wywołała w organizacji i funkcjonowaniu transportu międzynarodowego.
Jak już wspomniano, jedną z głównych przyczyn sukcesu konteneryzacji, a także przewozów multimodalnych, było znormalizowanie parametrów technicznych kontenerów w skali światowej. Największe zasługi na tym polu położyła Międzynarodowa Organizacja Standaryzacyjna (International Organiza-tionfor Standardization - ISO).
W rezultacie podjętych prac, ISO już w 1968 r. zaproponowała definicję kontenera (uznając go za urządzenie transportowe wielokrotnego użytku), a także normalizację terminologii, wymiarów wewnętrznych i zewnętrznych, masy brutto, rozwiązań konstrukcyjnych, wymagań wytrzymałościowych, oznakowania oraz przepisów eksploatacyjnych, dotyczących przeładunku i mocowania kontenerów146.
W miarę upływu lat niektóre typy i rodzaje kontenerów, znormalizowane przez ISO, nie znalazły uznania w oczach załadowców (np. kontenery 10-stopo-we i 30-stopowe czy też połówkowe, a kontenery o wysokości 8 stóp stopniowo wyszły z użycia), pojawiły się natomiast nowe propozycje, które stopniowo zyskiwały na popularności i były akceptowane przez ISO. Tabela 9 pokazuje najpopularniejsze typy kontenerów, ze względu na wymiary i masę brutto, eksploatowane w światowym transporcie morskim.
146 Obszerniejsze omówienie tych zagadnień znajduje się w pracy: J. Neider, D. Marciniak-Neider, Przewozy intermodalne w handlu międzynarodowym, PWE, Warszawa 1995, rozdz. IH.
Wybrane parametry kontenerów uniwersalnych użytkowanych w przewozach lądowo-morskich
Długość |
Szerokość |
Wysokość |
Masa brutto (kg) |
Tara (kg) |
Kubatura (m3) |
stopy | |||||
20 |
a |
8*6” |
24 000 |
2 000 |
33 |
40 |
8 |
B'8" |
30 480 |
3 000 |
67 |
40 be |
8 |
9'6” |
30 480 |
3 100 |
76 |
45 hc |
8 |
9’6” |
34 000 |
4 800 |
66 |
45 hc. pw |
8 |
96" |
34 000 |
4 660 |
89 |
- w przypadku długości, szerokości i wysokości podano wymiary zewnętrzne,
- dane dotyczące kubatury I tary zostały uśrednione ze względu na różne rozwiązania konstrukcyjne i materiały używane do budowy kontenerów,
- hc - high cube, pw - pallet wide,
- kontenery 45-stopowe nie zostały uznane przez ISO I nie zostały znormalizowane,
- kontenery pw zostały przystosowane do przewozu większej liczby palet (33 europalely) i są używane w Europie w żegludze bliskiego zasięgu.
- 20’ - 6.1 m. 40' = 12.2 m, 451 * 13,5 m. 8‘ = 2.4 m, 6’6" - 2,6 m, 9'S” = 2.9 m,
Źródło: Opracowanie własne.
Natomiast podział kontenerów dokonany przez ISO został oparty na rodzajach ładunków, dla których są one przeznaczone, co stanowiło odpowiedź na potrzeby klientów. Do najpopularniejszych rodzajów kontenerów należą:
1) kontenery uniwersalne, gdzie wyróżniamy:
• zamknięte (dry van),
• zamknięte wentylowane (yentUated dry van),
• z otwartym dachem (open top),
• o podstawie płytowej (fint rnck),
• platformy (bolster),
2) kontenery specjalne, gdzie wyróżniamy:
• chłodnicze (reefer),
■ zbiornikowe (tank), K
• do przewozu ładunków sypkich (bulk).
Kontenery uniwersalne stanowią 85% światowego parku. Oprócz kontenerów znormalizowanych przez ISO z myślą o ich wykorzystaniu w przewozach lądowo-morskich, możemy też spotkać kontenery użytkowane wyłącznie na lądzie. Mają one lżejszą konstrukcję, w ich ścianach bocznych są zainstalowane dodatkowe drzwi, a Łzw. eurokontenery mają szerokość 2,5 m, która o wiele lepiej odpowiada wymiarom palety europejskiej (800 X 1200 mm) niż szerokość kontenerów ISO. Normy ISO były bowiem wzorowane na doświadczeniach amerykańskich. Tam też bywają eksploatowane kontenery o długościach 48 i 53 stóp.
Międzynarodowa Konwencja o bezpiecznych kontenerach z 1972 r. oraz Konwencja celna dotycząca kontenerów z tego samego roku uregulowały dodatkowo wiele wymogów technicznych, związanych z bezpieczeństwem ich obsługi oraz zdatnością do przewozu ładunków pod zamknięciem celnym.
131