120000 osób : 250 km-' = 480 osób/km:.
Ten sam rezultat można otrzymać stosując do obliczenia średniej gęstości zaludnienia wzór (2.7):
H =
60000 + 60000
wó-6000060000
120000 150+ 100"
480 osób/knr .
W przykładzie tym zmienną jest gęstość zaludnienia mająca miano: osoby/knr. Liczebności — pełniące rolę wag — podane są w osobach, czyli w jednostkach liczników zmiennej, toteż właściwą miarą do obliczania przeciętnej gęstości zaludnienia jest średnia harmoniczna.
Średnia geometryczna. Średnia geometryczna jest pierwiastkiem n-tego stopnia z iloczynu n wartości danej zmiennej, czyli:
i, = tfxtx3...xH =
(2.8)
gdzie XK jest symbolem średniej geometrycznej, a II — znakiem iloczynu.
Gdy wartości zmiennej występują z. różną częstotliwością, średnią geometryczną obliczamy następująco:
(2.9)
gdzie N n n, + n2 + ... + w*.
Średnia geometryczna znajduje zastosowanie przy. badaniu średniego tempa zmian zjawisk. Dlatego też zostanie ona dokładniej omówiona w rozdziale dotyczącym analizy dynamiki zjuwisk.
Dominanta (modalna, wartość najczęstsza). Dominuntą nazywamy taką wartość zmiennej, która w danym rozkładzie empirycznym występuje najczęściej. Wynika z tego, że wartość doniinunty można ustalić jedynie rozkładów jedOOmodalnych.
W szeregach wyliczających i rozdzielczych punktowych dominanta jest tą wartością cechy, której odpowiada nąjwlększa liczebność
W szeregach rozdzielczych przedziałowych bezpośrednio można określić tylko przedział, w którym znajduje się dominanto (jest to
przedział o największej liczebności). Konkretną wartość liczbową należącą do tego przedziału i będącą dominantą wyznacza się następująco:
D
x + 1 1 1 •
(no ~ nn- i) + (no ~ nD* i)
gdzie: D — symbol dominanty: ,xn — dolna granica klasy, w której znajduje się dominanta: nD — liczebność przedziału dominanty; nD ,,
— liczebność przedziału poprzedzającego przedział dominanty; n„,,
— liczebność przedziału następującego po przedziale dominanty; in
— interwał, czyli rozpiętość przedziału dominanty.
Z szeregów rozdzielczych przedziałowych dominantę można wyznaczyć metodą rachunkową, tzn. za pomocą wzoru (2.10). i graficzną. Obie metody zaprezentujemy na przykładzie rozkładu rozwodów według wieku kobiet w momencie wniesienia powództwa (tablica 2).
Tablica 2. Rozwody w Polsce w 1977 r. według wieku kobiet w momencie wniesienia powództwa
Wiek kobiet (w lalach) |
liczba kobiet |
Odsetek kobiet |
do 19 |
314 |
0.7 |
20-24 |
6979 |
16.2 |
25-29 |
11440 |
26.5 |
30-34 |
6391 |
14.8 |
35-39 |
5412 |
12.5 |
40-49 |
8450 |
19.6 |
50 i więcej |
4 200 |
9.7 |
ŹrOdki: jun- 1978. ». 39.
Podstawiając dane z tablicy 2 do wzoru (2.10) otrzymujemy:
r. 11440-6979 ,
+ (11440-6979)+ (11440-6391) ’ 5 = ’ at'
I Wartość dominanty nic zmieni się. jeśli w obliczeniach wykorzystamy . odsetki zamiast liczebności absolutnych:
D = 25 +
_26.5 - 16,2_
(26,5 - 16,2)+ (26.5- 14,8)
5 = 27,3 lat.
39