3

Układy mikroprocesorowe

moduł z komórką

nie modułu i pracę mikrokontrolera.

Komunikacja modułu z telefonem komórkowym odbywa się w standardzie RS232 TTL. Na szczęście wszystkie mikrokontrolery serii 51 wyposażone są w sprzętowy szeregowy port komunikacyjny (RS323 TTL). Piszę na szczęście, ponieważ sprzętowe rozwiązanie zwalnia programistę ze żmudnego pisania protokołu komunikacyjnego. Używając BASCOM 8051 IDE jesteśmy w jeszcze lepszej sytuacji, ponieważ BASCOM został wyposażony w komendy umożliwiające bezpośrednie wysyłanie i odbieranie danych z RS232. Jak widać na rys. 1 i rys. 2 sprzęgnięcie modułu z telefonem komórkowym jest bardzo proste. Do komunikacji wykorzystywane są dwa przewody Rx i Tx. Na linii Rx został użyty rezystor R9 i opcjonalnie dioda Zenera DZ1. Ich zadanie to ograniczenie prądu, jaki pobiera modem telefonu komórkowego oraz maksymalnego napięcia, jakie może być do niego podłączone. W modelu C35 dioda DZ1 jest niezbędna, w innych modelach niekoniecznie trzeba ją stosować. Aby się upewnić, z jakimi napięciami może pracować posiadany model telefonu komórkowego, trzeba zajrzeć do instrukcji serwisowej lub znaleźć informacje w Internecie. Pozostałe przewody służą do podłączenia ładowania baterii oraz doprowadzenia przerywanego sygnału audio do mikrofonu. Sygnał audio pobierany jest z procesora z portu P3.3 poprzez dzielnik rezystorowy R7, R8. Rezystor R8 należy albo obliczyć, albo dobrać doświadczalnie w zależności od posiadanego telefonu komórkowego. Maksymalne napięcie, jakie można podać na wejście w mikrofonie komórki, jest podane w danych katalogowych zastosowanego telefonu. Przerywany sygnał audio wysyłany jest z mikrokontrolera w chwili wystąpienia alarmu na porcie P3.2. Alarm może być wywołany poprzez podanie stanu wysokiego lub niskiego na wymieniony port. Wybór zależy od użytkownika i jest dokonywany poprzez zwarcie portu P3.7 do masy lub do zasilania + 5V. Gdy port zwarty jest do masy, wywołanie alarmu następuje stanem niskim. Natomiast, gdy P3.7 zwarty jest do +5V wywołanie alarmu jest stanem wysokim.

Montaż i uruchomienie

Uruchomienie układu rozpoczynamy od dokładnego sprawdzenia płytki drukowanej. Szukamy zwarć lub przerw na ścieżkach. Najlepiej zrobić to optycznie przy pomocy szkła powiększającego. Płytka sprawdzona - rozpoczynamy montaż układu. Jak zwykle wlutowujemy zwo-ry i elementy niskoprofilowe. Następnie elementy dyskretne (kondensatory i rezystory oprócz C8) oraz złącza i podstawkę. Na koniec wlutowujemy diody LED i układy scalone U3, U4. Po skończeniu lutowania usuwamy nadmiar topnika przy pomocy specjalnego rozpuszczalnika, acetonu, denaturatu. Należy zrobić to bardzo starannie, ponieważ od tego może zależeć poprawne działanie układu. Wiele osób szczególnie początkujących, nie zdaje sobie sprawy, że podczas ręcznego lutowania mogą powstać mikropołączenia lub przerwy na ścieżkach. Po dokładnym umyciu płytki, ale tylko od strony lutowania ewentualne zwarcia są

Rys. 3 Rozmieszczenie elementów na płytce rukowanej (skała 1:1}

usunięte lub widoczne i można je usunąć. Również widać dokładnie uszkodzenia ścieżek, które mogły powstać podczas lutowania elementów.

Na zakończenie montażu pozostało podłączyć napięcie zasilania +12V. Woltomierzem należy sprawdzić napięcie zasilania w podstawce DIL20. Na nóżce 20 powinno być 0V, a na nóżce 10 + 5V. Następnie woltomierz podłączamy do nóżki 2 LM317 i potencjometrem PR1 ustawiamy napięcie do ładowania baterii. Wartość napięcia odczytujemy z baterii w telefonie komórkowym, wlutowujemy kondensator C8, pamięć EEPROM 24C16 i wykonujemy przewód łączący telefon z modułem zgodnie z rys. 2.

Użytkowanie modułu

Kasowanie pamięci EEPROM

-    wciskamy Sloraz S2 i włączamy napięcie zasilania

-    puszczamy S1 i S2 następuje kasowanie używanych komórek pamięci. Sygnalizowane jest to kolejnym zapaleniem diod D2-D4

Ustawianie transmisji

-    wciskamy S1 i włączamy zasilanie

-    za pomocą S1 wybieramy prędkość transmisji danych 9600, 19200, 38400, 57600. Sygnalizowane jest to zaświeceniem jednej z diod LED D2-D4

Sczytanie numerów z telefonu komórkowego, pod które ma dzwonić moduł po wystąpieniu alarmu

-    wpisujemy w telefonie komórkowym na czterech pierwszych pozycjach czterech telefonów, pod które ma dzwonić moduł

-    wciskamy S2 i włączamy zasilanie

-    na około 3 sekundy zaświeci się jedna z diod LED D2-D4.

-    moduł zacznie sczytywać numery telefonów z komórki. Każda próba sczytania sygnalizowana jest kolejnym zapaleniem się diody D2-D4. Po sczytaniu miga dioda D6.

Po przejściu trzech powyższych procedur moduł jest gotowy do

25

Nowy Elektronik 5/2005