12
172 9. Układy konstrukcyjne
punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi.
Jeśli liczba punktów podparcia bocznego jest większa niż jeden, a Ac = const., to można redukować siły boczne wg wzoru (66)
i V + l"'
Ę, = 0,01 Aj. y —-— ,
gdzie /, 1'. I" - jak na rys. 10 normy.
9.3. Układy ramowe
Norma wprowadza podział ram na:
- ramy sztywno stężone w swojej płaszczyźnie, które można traktować jak układy o węzłach nieprzesuwnych (sztywność postaciowa układu R -r S powinna być w tym przypadku co najmniej 5 razy większa od sztywności postaciowej ramy R - wzór (67)) oraz
-ramy samostateczne (tj. ramy o węzłach sztywnych, bez stężeń) i ramy podatnie stężone (gdy nie jest spełniony warunek (67)), które należy uważać za układy o węzłach przesuwnych.
Wprowadza się też nowe pojęcia, a mianowicie:
- parametr niedoskonałości ramy w postaci kąta wstępnego przechyłu kondygnacji tR0, będącego wynikiem odchyleń wykonawczych i montażowych - wzór (68) oraz
- wskaźnik wrażliwości na efekty II rzędu aH, który należy ustalać dla każdej kondygnacji układu.
W zasadzie postanowienia normy umożliwiają "uwzględnienie tylko jednego efektu II rzędu - tzw. efektu P-A, będącego wynikiem działania obciążenia pionowego P na układ ramowy, którego rozpory doznały wzajemnych przesunięć poziomych A. Przesunięciom tym towarzyszą przechyły poszczególnych kondygnacji i(j i efekt P-A można interpretować jako wynik działania dodatkowego obciążenia poziomego powstałego wskutek tych przechyłów - patrz rys. 12 normy.
Wskaźnik wrażliwości na efekty II rzędu aH określa wzór (69) normy
AijrlN
aH ~ ^02JV+ TH'
gdzie TN - sumaryczne obciążenie pionowe przenoszone przez słupy rozpatrywanej kondygnacji, TH - sumaryczne zewnętrzne obciążenie poziome powyżej rozpatrywanej kondygnacji (siła poprzeczna w przekroju poziomym kondygnacji od obciążenia zewnętrznego), Atj/ - przyrost przechyłu spowodowany działaniem zewnętrznych i dodatkowych sił poziomych (H + Ha).
Wskaźnik wrażliwości aH - jak wynika ze wzoru (69) - wyraża się stosunkiem
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
12 172 9. Układy konstrukcyjne punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi. Jeś
12 172 9. Układy konstrukcyjne punktów podparcia nie przekraczają 1/200 odległości między nimi. Jeś
12 182 9, Układy konstrukcyjne Przykład 9.4 Ocenić wrażliwość na efekty II rzędu ramy przedstawione
14 174 9, Układy konstrukcyjne układów można wyznaczać jak w układach o węzłach nieprzesuwnych (u ^
14 174 9, Układy konstrukcyjne układów można wyznaczać jak w układach o węzłach nieprzesuwnych (u ^
16 176 9. Układy konstrukcyjne Natomiast w polu stężonym najbardziej obciążona będzie płatew skrajn
16 176 9. Układy konstrukcyjne Natomiast w polu stężonym najbardziej obciążona będzie płatew skrajn
18 178 9. Układy konstrukcyjne (Sk = = 1) = —9,37 = 1,562), - p
18 178 9. Układy konstrukcyjne (Sk = = 1) = —9,37 = 1,562), - p
10 ISO 9. Układy konstrukcyjne Rozpoczynając obliczenia od kondygnacji 2 otrzymuje się -
14 184 9. Układy konstrukcyjne 184 9. Układy konstrukcyjne 1348 20,85 1,44-10“3TN T I 0,093 <0,1
16 186 9. Układy konstrukcyjne Przykład 9.51 Wyznaczyć, z uwzględnieniem efektów II rzędu, momenty
18 188 9. Układy konstrukcyjne Urm = — r,r2 = -1,0-0,854 = 4,268-KT3; 01 200 1 2 200 - dla kondyg
więcej podobnych podstron