18

188 9. Układy konstrukcyjne

Ur_m = — r,r₂ = -1,0-0,854 = 4,268-KT³;

' ⁰¹ 200 ¹ 2 200

- dla kondygnacji 2u 11

rr

⁼ Y yy ⁼    > 1, należy przyjąć ^ = 1,0,

r₂ = 0,854, i \j/₀ = ijr_m = 4,268-10"³.

Wartości dodatkowych sił poziomych od wstępnego przechyłu = i//_ci,( TP)„ gdzie (HP)i - sumaryczne oddziaływanie pionowe rygla i-tej kondygnacji, oraz wartości zastępczych sił poziomych H¹ obliczone ze wzoru (72) zestawiono w tabl. 9.4.

Tablica 9.4

Kondy gnacja	H kN	IP kN	kN	kN	H^u/H
u	13,74	579	2,47	16,59	1,21
10	27,03	1093	4,66	32,84	1,22
9	26,07	1093	4,66	32,41	1,24
8	25,13	1093	4,66	31,96	1,27
7	24,18	1093	4,66	31,42	1,30
6	23,24	1099	4,69	30,56	1,31
5	22,07	1062	4,53	29,53	1,34
4	20,81	1062	4,53	28,38	1,36
3	19,55	1062	4,53	27,33	1,40
2	19,23	1062	4,53	27,06	1,41
i	22,74	1062	4,53	29,67	1,30

W tablicy 9.4 podano również, dla porównania, wartości zadanych sił poziomych Hj. Stwierdza się - podobnie jak w przykładach 9.3 i 9,4 - istotny wpływ sił H₀ (a tym samym i wstępnego przechyłu) na wartości sił H^R.

Siły wewnętrzne II rzędu wyznaczono przyjmując do obliczeń wg teorii I rzędu zwiększone wartości sił poziomych H^u. Wartości maksymalnych momentów zginających w poszczególnych prętach ramy, uzyskane wg teorii I rzędu (M^l) i teorii II rzędu (A4ⁿ), zestawiono w tabl. 9.5.