16

176 9. Układy konstrukcyjne

Natomiast w polu stężonym najbardziej obciążona będzie płatew skrajna. Przy założeniu, że krzyżujące się pręty skratowania tężnika przenoszą tylko siły rozciągające, obciążenie płatwi wyniesie (patrz rys. 9.1)

ma xf_mmi = H_A = F₂ + F₃ + F_t + F₅ = 2-9,97 + 1,5-10,47 = 35,65 kN.

Przemieszczenia poziome tężnika wyznaczono przyjmując, że w warunkach maksymalnego obciążenia największe naprężenia w krzyżulcach poszczególnych przedziałów tężnika osiągają wartość f_d. Uwzględniając jeszcze różnice odkształceń ściskanych pasów' wiązarów' przedskrajnych i skrajnych (przy tych samych przekrojach siły w pierwszych są dwa razy większe aniżeli w drugich) oraz pomijając wpływ' odkształceń osiowych płatwi - otrzymano największe wzajemne przemieszczenia dla węzłów stanowiących podparcie płatwi 1 i 2

Au,_₂ = 11,36-KT³ m < -% =    = 15,0-lCT³ m.

' ² 200 200

Zgodnie z p. 5.2a normy rozpatrywany tężnik połaciowy można uważać za konstrukcję sztywną.

Przykład 9.2

Wyznaczyć dodatkowe obciążenie poziome tężnika pionowego układu jak na rys. 9.2, spowodowane przechyłem słupów. W obliczeniach uwzględnić wpływ nachylenia terenu odpowiadającego III kategorii górniczej.

Rys. 9.2

Dane:

-    obciążenie układu

F = 475 kN (jak dla słupów wewnętrznego rzędu dwimaw'owej hali z ciężkim przekryciem), H= 49,0 kN,

-    nachylenie terenu T = 10 mm/m,