CCI20090324013

13

Oznaczanie przewodności elektrolitycznej właściwej metodą

konduktometryczną

1. Zasada metody

Przewodność elektrolityczna roztworu określa jego zdolność do przewodzenia prądu elektrycznego. Przenośnikiem prądu w roztworze są jony. Wielkość przewodności jest proporcjonalna do stężenia substancji mineralnych występujących w postaci jonowej (elektrolitów). Zdolność roztworu wodnego do przewodzenia prądu elektrycznego pod wpływem przyłożonego napięcia na elektrody nazywa się przewodnością elektryczną.

Przewodność właściwa % jest przewodnością słupa roztworu o przekroju 1 cm² i wysokości 1 cm. Wynik pomiaru zależy od temperatury, należy zaznaczyć, jakiej temperatury dotyczy (np. EC₂q - przewodność w temp. 20°C). Jako standardową uznaje się najczęściej temperaturę 25°.

Jednostką przewodności jest simens (odwrotność oma) - symbol S.

Przewodność elektrolityczną właściwą wody podaje się zwykle w mS/cm, a przy niskiej mineralizacji w pS/cm.

Świeża woda destylowana ma %=0,5-5-2,0 pS/cm, przechowywana kilkanaście dni 2-5-4 pS/cm, wskutek pochłaniania dwutlenku węgla i amoniaku z powietrza. Przewodność właściwa wód naturalnych waha się przeciętnie w granicach od 50 do 1000 pS/cm. Duży wpływ na wartość przewodności wód powierzchniowych mają ścieki, przede wszystkim przemysłowe, których przewodność sięga 10 000 pS/cm.

2. Sprzęt:

Konduktometr, czujnik konduktometryczny (zestaw dwóch elektrod platynowych pokrytych czernią platynową), czujnik temperatury, zlewki poj. 25 ml, termometr.

3. Wykonanie oznaczenia

Badaną próbkę wody wlać do zlewki, doprowadzić temperaturę wody do 25°C, następnie według instrukcji obsługi konduktometru zmierzyć przewodność elektrolityczną. Przewodność właściwą wody % oblicza się następująco:

z-k - z 1 pS/cm

gdzie: zi- zmierzona przewodność na konduktometrze

a// ę

k - stała konduktometryczną