cw4zrrzecz2

28

\    ^RWk

k=1

a wypadkowe napięcie na zaciskach źródeł wynosi:

U.J-Uj.

z»f

Rys.2. Układ źródeł rzeczywistych połączonych równolegle i schemat zastępczy tego układu

Analizę pracy źródeł rzeczywistych połączonych równolegle wygodniej jest przeprowadzać stosując schemat zastępczy równoległy. Napięcie wypadkowe równoległego układu źródeł (rys.2) można łatwo wyznaczyć ze wzoru:

gdzie:

-ż*.

k=1

®*A^Gk

k?I

Stąd:

£

k=1

Vk

k—1

k=1    k=1

Conduktancja Q jest konduktancją zastępczą n źródeł połączonych równoległe.

Literat ura

iolkowski S.f Blektrotechnika teoretyczna, Tom 1, WNT, Warsza->a 1986.

lurdziel H., Podstawy elektrotechniki, WNT, Warszawa 1975*

2. Pytania sprawdzające

.4

.5

L._

Jakimi parametrami może być scharakteryzowane źródło rzeczywiste?

V    jakich przypadkach źródła rzeczywiste łączymy szeregowo a w jakich równolegle? Czy połączenia te są zawsze wskazane?

Jakie warunki muszą spełniać rezystancje wewnętrzne dwóch źródeł rzeczywistych = E₂), aby przy załączonym odbiorniku były obciążone proporcjonalnie do swoich mocy znamionowych?

V    jakich przypadkach łączone równolegle źródła rzeczywiste powinny mieć jednakowe parametry?

Dlaczego przy łączeniu równoległym dwóch źródeł rzeczywistych ich napięcia stanu jałowego winny byó równe?

3. Przebieg ćwiczenia

3.1.    Pomiary wypadkowych napięć i rezystancji wewnętrznych źródeł rzeczywistych połączonych szeregowo.

3.1.1.    Schematy połączeń

a)    t>)

R₁ = 100Q

3.1.2. Przebieg pomiarów

Zmontować układ według schematów 3.1.1a i 3.1.1b. następnie zmierzyć prąd i napięcie przy podanych w tabeli 3.1.3 pozycjach przełączników.