288

288 6. PRZEKSZTAŁTNIKI NAPIĘCIA STAŁEGO NA NAPIĘCIE STAŁE

średnia wartość napięcia na zaciskach źródła prądowego / jest równa zeru. Dlatego można napisać równanie

^ud = ^U_l + (l-^jU₂ =    0    (6.37)

z którego wynika, że

U₂=-    (6.38)

Analizując równanie (6.38) wnioskujemy, że napięcie U₂ ma znak przeciwny do [/, oraz, że: U₂ < U_t, gdy A > 2; U₂ = U_v gdy A = 2; U₂ > U_t, gdy A < 2. Składowe wymagane prądów oraz i₂ wynikają z równań (6.35) i (6.36), i wyrażają się następująco:

(6-39)

I_d2 = (\-l)l    (6-40)

Jest oczywiste, że moc pobrana ze źródła U₁ jest równa mocy oddawanej do źródła U₂. Amplitudy składowych oscylacyjnych prądów i_x oraz i₂ wynikają z równań (6.35) i (6.36)

I m ln    7

m2n

21 . — sin nn

nn

T

(6.41)

Amplitudy te uzyskują maksimum, gdy n = 1 i A = 2.

Podstawiając równanie (6.38) do równania (6.34), przy uwzględnieniu, że H₂ = 1 —H₁ otrzymuje się następującą zależność, określającą składową oscylacyjną na zaciskach źródła prądowego /:

u = (1 — AH₁)U₂    (6.42)

Z równań (6.1) i (6.42) wynika, że

u =

2AU₁

(A-\)n

sin(mr/^)

n

cos(na>_st)

(6.43)

lub

u =

2U ₂

71

n = co

I

sin(«7t/y4)

n

cos(noj_v7)

(6.44)

Maksymalna wartość amplitudy składowej oscylacyjnej napięcia u nie wynika bezpośrednio z równania (6.44). Można ją jednakże wyznaczyć w zależności od różnicy napięć l/, i U₂. Posługując się równaniem (6.38), otrzymano