Image23

3.2.2.    Stosowane wyroby

Jako zbrojenie wykorzystuje się:

-    geosiatki,

-    georuszty,

-    geotkaniny,

-    geowfókniny (czasami).

Wyroby stosowane jako zbrojenie dostarczane są na teren budowy w postaci długich, zrolowanych pasm o szerokości kilku metrów.

3.2.3.    Właściwości deklarowane przez producenta

Zgodnie z normą [13] dla wyrobów przeznaczonych na zbrojenie producent zobowiązany jest do deklarowania:

-    tzw. właściwości identyfikacyjnych,

-    podstawowych właściwości fizyko-mechanicznych.

Właściwości identyfikacyjne według normy [3] obejmują:

-    rodzaj polimeru zastosowanego w wyrobie,

-    wymiary rolki lub arkusza,

-    masę powierzchniową (wg nonny [5]),

-    wielkość oczek (geosiatki i georuszty),

-    grubość przy określonym nacisku (wg PN-EN 964-1:1994) - geowłókniny. Właściwości fizyko-mechaniczne wymagane od producenta i sposób ich badań

według normy [ 13] podano w tablicy 5.

Zgodnie z normą [13] deklarowane przez producenta właściwości, podane w tablicy 5, powinny być określone poprzez wartość średnią i odchyłkę, odpowiadającą wytrzymałości z poziomem ufności 95% (prawdopodobieństwo wystąpienia mniejszej wytrzymałości jest nie większe od 5%).

Stosowane jest również deklarowanie wytrzymałości geosyntetyku jedną wartością pod warunkiem, że wartość ta określa wytrzymałość z poziomem ufności 95%.

Tablica 5. Właściwości fizyko-mechaniczne zbrojenia wymagane od producenta i sposób ich badań wg PN-EN 13251 [131

Właściwość	Metoda badań według
j Wytrzymałość na rozciąganie	PN-EN ISO 10319
Odkształcenie przy maksymalnej sile rozciągającej	PN-EN ISO 10319
Odporność na przebicie statyczne (CBR)	PN-EN ISO 12226
9 Odporność na przebicie dynamiczne	PN-EN 918
Wytrzymałość szwów	PN-EN 10321
" Tylko w odniesieniu do geotkanin i geowłóknin.

25