64
Pamięci dzielimy na statyczne i dynamiczne. Obecnie jako RAM wykorzystuje się wyłącznie pamięci dynamiczne. Jeśli kość oznaczona jest jako symbolem ECC -ang. Error Correction Codę - oznacza to, że ma wbudowany moduł sprawdzania błędów, sprawdzający tzw. sumy kontrolne. Komputer „zawiesza się” najczęściej wtedy, gdy nastąpią przekłamania danych w pamięci RAM. Pamięci typu ECC niwelują to zjawisko, dlatego są stosowane do zastosowań serwerowych. Niestety, ich poważną wadą jest cena.
PAMIĘĆ ROM I CACHE
Aby komputer sprawnie funkcjonował, na zewnątrz procesora, w postaci dodatkowego modułu lub wewnątrz procesora, znajduje się pamięć CACHE L3 (L3 czyli ang. Level 3), a w wewnętrznej strukturze procesora pamięć CACHE LI i L2.
CACHE to bardzo szybka pamięć podręczna, która służy do buforowania danych i instrukcji wykonywanych przez procesor. Bez niej komputer działałby znacznie wolniej (lub wcale).
Pamięć LI może mieć wielkość rzędu 16 kB, L2 do 1 MB (serwerowe CPU), a L3 128, 256 lub 512 kB, a nawet do 32 MB w procesorach serwerowych.
Do niedawna wykorzystywane były również pamięci ROM - ang. Read Only Memory (tylko do odczytu), w których zapisywano programy sterujące urządzeniami dodatkowymi. ROM-y znajdowały się na płytach głównych i zapisywano w nich BIOS (o którym niżej). Można je było spotkać również na kartach rozszerzeń, w drukarkach itp. Potem wyparły je EPROM-y - pamięci przeznaczone również do odczytu, ale reprogramowalne elektrycznie. Ta ostatnia cecha pozwala na zmianę oprogramowania bez mechanicznej ingerencji w urządzenie. Jest to wygodne, gdy wprowadzamy nową wersję oprogramowania. Najczęściej nowa wersja nie wprowadza istotnych ulepszeń poza eliminacją dostrzeżonych błędów (cóż, człowiek jest omylny, a konkurencja wymusza pracę w pośpiechu).
BIOS
BIOS - ang. Basic Input Output System, znajduje się na płycie głównej komputera w specjalnej podstawce umożliwiającej jego wymianę. Jest to program zaprogramowany najczęściej w układzie typu EEPROM - ang. Electrically-Erasable Read-Only Memory. Niektóre urządzenia, np. karty sieciowe, kontrolery dysków, mają swój własny BIOS.