92015

Identyfikacja obiektu regulacji - dzieli się na 2 części - identyfikacja części statycznej I dynamicznej obiektu.

1- określenie charakterystyki statycznej w interesującym zakresie sygnałów pozwala ocenić możliwości przyjęcia modelu liniowego 1 ewentualnie określenie zakresu, w jakim taki model może obowiązywać.

2- Identyfikacja części dynamicznej, jeśli wstępnie można przyjąć sensowność modelu liniowego, można dokonać za pomocą dwu podstawowych grup metod - czasowych I częstotliwościowych. Są to metody czynne. Metody czasowe sprowadzają się do określenia charakterystyk czasowych obiektu np. Odpowiedź na skok. Metody częstodiwościowe polegają na pomiarze charakterystyk częstotliwościowych (dużo informacji o obiekcie) lecz trudne do wykonania. Metody czynne wymagają wprowadzenia sygnałów próbnych (skoków, sinusoid).

-    Metoda bierna - obserwacja sygnałów na wejściu I wyjściu obiektu, I określenie zależności pomiędzy tymi sygnałami za pomocą metod statycznych

-    Korekcja charakterystyk częstotliwościowych - jest to umieszczenie regulatora w pętli sprzężenia zwrotnego po to, aby wypadkowe właściwości układu otwartego regulator - obiekt dawały pożądane cechy ukł zamkniętego. Korekcja - jest to zabieg kształtowania wypadkowych charakterystyk ukł otwartego przez regulator.