Photo0013

panujące w komorze B zawartej między wirnikiem pompy i jej kadłubem. W przestrzeni tej — wskutek wirowania cieczy ze średnią prędkością

^— ciśnienie spada w kierunku promieniowym, zgodnie z wzorem [3.31],

Ciśnienie w przestrzeni B zmienia się zatem według krzywej, przedstawionej na rysunku 3.57. Krzywa ta, to przekrój paraboloidy obrotowej, której oś pokrywa się z osią wirnika pompy.

Ciśnienie w przestrzeni B jest wyższe od ciśnienia przed wlotem do pompy, ponieważ odcięta H_v na wykresie ciśnień z rysunku 3.57 przedstawia wysokość podnoszenia w pompie, czyli przyrost energii między wlotem do wirnika a wylotem.

Nacisk poosiowy na tarczy wirnika, pochodzący od różnicy ciśnień,

wynosi	p. — v ^71 ( cl^2 cl^21	1 /w? u . ^2	^ul + ul \ |	[3.36]
gdzie:	^ri y 4 \ ^awJ	r s \g	2 g /I’

u2 — prędkość obwodowa przy wylocie z wirnika,

Up — prędkość obwodowa na średnicy d_p,

u_w — prędkość obwodowa na powierzchni wału (</„).

Siła wywołana naporem cieczy zmieniającej kierunek o 90° z osiowego na promieniowy wynosi

Pi = — Q ci ,    [3.37]

g

gdzie:

ci — prędkość wlotowa cieczy do wirnika (składowa promieniowa).

Siła P₂ skierowana jest przeciwnie niż siła P_v Całkowity napór osiowy wynosi

P = Pi — P₂.    [3.38]

Ponieważ Pj > P₂, więc kierunek działania siły nacisku osiowego zgodny jest z kierunkiem działania siły Pj, a więc przeciwny do kierunku cieczy napływającej do wirnika pompy.

W celu wyrównoważenia siły osiowej stosuje się jeden z następujących sposobów:

—    łożysko oporowe,

—    wirniki dwustrumieniowe,

—    dodatkowe (dwustronne) uszczelnienia wirnika,

—    tarcze lub bębny odciążające.

Łożyska oporowe stosowane są w pompach o mniejszych rozmiarach i nieznacznych wysokościach podnoszenia, gdzie występują niezbyt duże siły osiowe. Łożyska oporowe mogą być toczne lub dla większych nacisków — ślizgowe, typu Michella.

154