Rys. 7.12. Zawór pierścieniowy samoczynny i wykresy otwarcia zaworów ssawnego i tłocznego
1 — gniazdo zaworu; 2 — płytka; 3 — sprężyna; i — ogranicznik wzniosu; 5 — śruba nie w cylindrze pod płytką wzrośnie ponad panujące w przewodzie tłocznym o wartość Ap taką, aby siła wynikająca z iloczynu Ap-Fk (gdzie Fk jest powierzchnią kanału przelotowego dla gazu w gnieździe 1) mogła pokonać ciężar płytki i opór sprężyny 3, płytka unosi się ku górze i gaz przepływa przez kanał.
W celu zmniejszenia oporów przepływu i zmniejszenia prędkości przepływającego pod płytką 2 gazu, w płytce wykonany jest otwór w pobliżu prowadnicy, którym przepływa część strumienia gazu, jak przedstawiono na rysunku 7.12.
Zawór sprężarki powinien być tak zaprojektowany, aby w wolnym przekroju przepływowym pomiędzy podniesioną płytką 2 i gniazdem 1 zachodziła zależność
fs ■ cs = Fcir, [7.3]
gdzie:
f„ — pole powierzchni wszystkich szczelin między uniesioną płytką a przylgniami gniazda zaworu. Jeżeli rozpływ strumienia gazu występuje zarówno na zewnątrz zaworu, jak i w kierunku ku jego osi, pole to (dla zaworu jak na rys. 7.12) wyniesie
f = 2nh (di + di) [7.4]
c, — wartość prędkości dopuszczalna dla danego gazu (określa się ją w zależności od końcowego ciśnienia sprężania — rys. 7.13),
F — powierzchnia robocza tłoka,
Cir — średnia prędkość tłoka sprężarki wynosząca
Na rysunku 7.12 przedstawiony jest wykres otwarcia zaworów ssawnego i tłocznego w zależności od położenia tłoka w cylindrze.
W czasie suwu ssania zawór zacznie się otwierać gdy tłok dojdzie do punktu A, tj. kiedy zakończy się proces rozprężania gazu z przestrzeni
253