Photo0023

Rys. 3.23. Centralna instalacja samozasysająca (na t.s.s. „Stefan Batory”)

A — pompa zęzowa: B — pompa balastowa; C — pompa zęzowa rezerwowa 1 — pompa próżniowa; 2 — rurociąg zalewania pompy próżniowej; 3 — komora pływakowa;

4    — pływak; 5 — zawór powietrzny; 6 — sprężyna; 7 — otwory wlotu powietrza do zaworu;

5    — kurek probierczy

woru 5, podtrzymywanym od dołu sprężyną 6. W takim układzie wnętrze pompy A i jej rurociąg ssawny połączony jest przez otworki 7 w górnej części komory pływakowej 3 i przez gniazdo otwartego zaworu 5 z rurociągiem instalacji próżniowej. Uruchomiona w tym momencie i zalana przez rurociąg 2 np. wodą zza burty, w celu wytworzenia pierścienia wodnego, jedna z pomp 1 usuwa powietrze z rurociągu ssawnego i wnętrza pompy A. Gdy pompa A zassie wodę z zęzy, w komorze pływakowej 3 pojawi się również woda i pływak 4 uniesie się w pewnym momencie ku górze, zasłaniając grzybkiem zaworu 5 przepływ powietrza do pompy 1. W tym momencie należy pompę 1 odstawić, choć możliwa jest również dalsza jej praca. Pozostawienie pracującej pompy 1 umożliwia samoczynne ponowne zassanie przez pompę A w przypadku przerwania słupa cieczy. W takim przypadku woda zniknie z komory 3, pływak opadnie w dół, grzybek zaworu 5 odsłoni przelot i powietrze zostanie usunięte z wnętrza pompy A oraz z jej przewodu ssawnego.

Instalacja omawianego typu jest zamontowana na t.s.s. „Stefan Batory”.

Nowsze rozwiązanie centralnej instalacji samozasysającej typu „Auto Centra” firmy Worthington-Simpson przedstawione jest na rysunku 3.24.

Głównym elementem układu jest zbiornik podciśnieniowy 4, do którego — poprzez zawory pływakowe o konstrukcji podobnej jak przedstawiona na rysunku 3.23 — podłączone są wnętrza pomp odśrodkowych siłowni. Wzrost ciśnienia w zbiorniku 4 powoduje — dzięki włącznikowi ciśnieniowemu 3 — rozruch jednej z dwóch pomp próżniowych 1 ustawionych na recyrkulacyjnym zbiorniku wodnym 8.

W pompach wirowych siłowni okrętowych najczęściej stosowane są indywidualne urządzenia samozasysające. Z reguły są to, osadzone na tej samej osi co wirnik roboczy pompy, wirniki tzw. wirowe krążeniowe (patrz p. 3.2 i rys. 3.72 do 3.76) oraz z pierścieniem wodnym (patrz p. 3.3 i rys. 3.78).

125