150 Wybrane zagadnienia z pielęgniarstwa internistycznego
4. Nauka rozpoznawania i różnicowania objawów niedocukrzenia.
5. Przedstawienie zasad i demonstracja prawidłowego używania: glukometrów, ketotestów, glukotestów.
6. Wdrażanie do samodzielnego prawidłowego oceniania swojego stanu na podstawie uzyskiwanych parametrów i podejmowania właściwych działań.
7. Kontrola umiejętności i ocena prawidłowości podejmowanych działań.
8. Korygowanie zaobserwowanych błędów w czynnościach wykonywanych przez pacjenta.
Zadania edukacyjne w zakresie rekreacji i aktywności fizycznej chorego na cukrzycę
1. Przekonanie pacjenta o pozytywnym wpływie wysiłku na zdrowie i samopoczucie chorego.
2. Wyjaśnienie mechanizmu spalania i wykorzystania glukozy podczas wysiłku.
3. Uświadomienie niebezpieczeństw mogących pojawić się po nadmiernym wysiłku bez uprzedniego przygotowania.
4. Przedstawienie różnych możliwości ćwiczeń gwarantujących wysiłek optymalny:
- chory na cukrzycę może wykonywać tylko ćwiczenia wymagające wysiłku dynamicznego (wysiłek zawsze połączony z ruchem), np.: marsz, bieg, gra w piłkę, pływanie, gimnastyka,
- eliminowanie ćwiczeń wiążących się z wysiłkiem statycznym, np. przeciąganie liny, podnoszenie ciężarów,
- dostosowanie ćwiczeń do wieku i wagi chorego, jego indywidualnych możliwości, sprawności, wydolności krążenia,
- u pacjentów z cukrzycą wysiłek fizyczny nie powinien wywoływać tętna wyższego niż 140/min,
- jeśli gimnastyka i ćwiczenia spowodują wzrost tętna powyżej 140/min, należy je bezwzględnie przerwać,
- czas trwania ćwiczeń nie powinien przekraczać 10-20 min 4 do 6 razy w tyg. dla pacjentów o siedzącym trybie życia, 30-60 min 3 do 5 razy w tyg. dla osób bardzo aktywnych,
- umożliwienie kontaktu z rehabilitantem i uczestnictwa w zajęciach ćwiczeniowych,
- wdrożenie do regularnego uczestnictwa w ćwiczeniach (przypominanie, kontrola odbytych zajęć),
- zachęcanie do rekreacji - pobytu na świeżym powietrzu, spacerów,
- utrwalanie pozytywnych nawyków.
Zakres edukacji i rodzaj realizowanych zadań zawsze będą zależeć od stanu zdrowia pacjenta, jego sprawności fizycznej i zdolności percepcyjnych. Z pacjentami w podeszłym wieku, którym trudno zmieniać przyzwyczajenia i tryb życia oraz tymi, u których narządy zmysłów nie są już w pełni sprawne, realizujemy tylko częściowo zadania edukacyjne. Duża część zadań edukacyjnych dotyczy rodzin osób chorych na cukrzycę.