stolarstwo5

198

Wszystkie części jakiegokolwiek okna powinny być tak z sobą, połączone, aby ochraniały od zaciekania wody deszczowćj i od przeciągu powietrza, które tak są szkodliwe dla trwałości okien i dla zdrowia mieszkańców. U nas dotąd na szczelną budowę okien niewielką zwracano uwagę, dlatego też podamy tu wzory różnych połączeń części okien, powszechnie zagranicą w użyciu będące.

Połączenia skrzydeł z futryną przedstawiają figury 183, 184 i 185, gdzie a znaczy futrynę, a b ramę okienną. Fig. 183 przedstawia zwyczajny felc ukośny, często używany, lecz niedobrze szczelność zapewniający; fig. 184 pokazuje wpust okrągły z półokrągłym walczykiem na felcu (fr. noix\ dający połączenie szczelniejsze od poprzedniego; fig. 185 pokazuje połączenie jeszcze lepsze od poprzedzającego.

Fig. 185.    Fig. 184.    Fig. 183.

Połączenie z sobą skrzydeł w środku szerokości okna (fr. bat-tans meneanz), zwykle robi sią na felc ukośny pojedynczy lub dubeltowy. Lepsze od nich jest połączenie wskazane na fig. 186.

Fig. 187 przedstawia połączenie ram b ze słupem pionowym a, ozdobionym od zewnątrz żłobkowaną kolumienką c.

Fig. 188 i 189 przedstawiają połączcnia^dolnćj części skrzydeł b z futryną a, z użyciem spływu i odprowadzeniem wody z rynienki w dolnćj części futryny a, w której się ona pod ramą b zbiera, i rurką blaszaną w a osądzoną na zewnątrz odchodzi, c i d są rynienki do zbierania wody, skraplającej się z pary, która na wewńętrznćj stronie na szybach osiada.

Zamiast okien dubeltowych , w celu zabezpieczenia okien od zamarzania w zimie i od osiadania pary na wewnętrznćj stronie

szyb, używają niekiedy zagranicą okien podwójnie oszklonych, które przedstawia iig. 190. ójest futryna, a dolna część skrzydła,

Fig. 188. •    Fig. 180.

Fig. ISO.

e i / szyby, z obu stron ramy na kit osadzone. Okna tego rodzaju lepsze są od pojedynczych, lecz okien dubeltowych zastąpić nic mogą, gdyż warstwa powietrza między podwójnemi szybami zawarta jest zacicnka. aby ciepło dostatecznie utrzymać mogła. Najkorzystniejsze ich zastosowanie może być przy cieplarniach czyli oranżcryach. Na fig. 190 pokazany jest także sposób zakrycia szpary między futryną b a mu-rcm r, za pomocą kawałka stosownie wygiętej blachy cynkowej cl, przybitej do futryny.

Fig. 191 przedstawia okno z ramami do przesuwania , zwykle w Anglii i północńych Niemczech, jak np. w Hanowerze, używane. A przedstawia okno w planie, B, C i i? jego przecięcia w ‘/w wielkości naturalnej. Rama a osadzona jest w futrynie kamiennej, b jest blejtramem, c zaś oprawą okna. Sztuka poprzeczna cl dzieli wysokość okna na dwie równe części. Górna część okna zamknięta jest stałą ramą, osadzoną w ramie a. e jest spływ, / górna część ramy okiennćj, <j część jej boczna. Dolna część ramy okiennćj jest ruchomą, i składa się z części bocznych h, dolnej i, górnej k, i porusza się we wpuście utworzonym między ramą a i listwą przybitą do sztuki b. Dla utrzymania ruchomćj ramy w każdćj żądanej wysokości , dają się albo sprężyny we wpustach, albo rama ta zawiesza się na sznurze zawieszonym na bloczku i opatrzonym przeciwwagą.

Okna powyżćj opisane, jakkolwiek dotąd w niektórych krajach w powszechnćm są użyciu, nie mają jednak dogodności okien skrzydłowych na zawiasach, i z tegu powodu coraz więcćj z użycia wychodzą, i temi ostatniemi są zastępowane.

Fig. 192, 193, 194 i 195 przedstawiają różne-kroje i sposoby połączenia dolnych i górnych części skrzydeł ze sztukami poprze-