stolarstwo8

204

wia widok bocznćj części futryny w planie; b jćj widok z przodu, c zaś złączoną z nią na czop sztukę futryny dolną, którćj przecięcie pokazane jest na c.

Drugi rysunek tćj figury przedstawia połączenie sztuki poprzecznej futryny d z jćj bokiem b. d’ jest przecięciem sztuki poprzecznej , a d" przedstawia jej widok z góry.

Trzeci rysunek przedstawia sposób połączenia doinćj i bocznćj części ramy skrzydłowej okna między sobą. Część boczną pokazuje w przecięciu rysunek e, z przodu część dolną zaś ze spływem z przodu/, z góry widzianą/”, a w przecięciu/’.

Czwarty rysunek przedstawia połączenie szprosy z ramą skrzydłową, na którym e oznacza ramę widzianą z boku, g boczny widok szprosy, </ jćj widok z góry, a g” przecięcie.

Fig. 202 przedstawia złożenie krzyża szproso-wego, z dwóch sztuk a i b.

Czopy wszystkie zawicrcają się i zabijają się kołkami drewnianemi, których ilość i położenie oznaczone są na figurze. Przy robocie okien przyrzy- ^{1 2}

Okiennice wewnętrzne czyli składane (n. innere fenslerladcn, fr. volets brisfa), są piękniejsze, bezpieczniejsze i dają-się łatwiej zamykać. Zwykle składają się one z kilku skrzydeł zawiasami z sobą połączonych, i gdy są otwarte, chowają się w'Stosowne zagłębienia , w grubości muru wyrobione.    „

Fig. 203 przedstawia w planie taką okieąnicę składaną, a jest futryna okienna blcjtramowa, z ramą pojedynczą b; są skrzydła okiennicy otwartćj i zamkniętćj; e jest rama zamykająca za-

j

i

głębienie w murze g, w które okiennica się chowa po złożeniu jej; / jest ścianka drewniana okrywająca mur w zagłębieniu, która niekoniecznie jest potrzebną; A nareszcie, pokazuje oprawę okna od wewnątrz.

Fig. 204 przedstawia widok okiennicy składanej zamkniętej. Okiennice tego rodzaju robią się zupełnie tak jak drzwi ramowe, z ram l'/₄ do l²/> cala grubych, a 3 do 4 cali szerokich, najczęścićj z drzewa sosnowego, wypełnianych tablicami z desek ^;1/₄ lub 1 cal grubych, na wpust zasuwauemi.

Okiennice te nie mogą być tak szerokie jak okna, lecz w środku pomiędzy niemi musi być kilka cali szeroka szpara, w którćj by okucie okienne pomieścić się mogło; Jęcz to tylko potrzebne jest w razie, gdy między oknem a okiennicą nie ma żadnego odstępu.

A

203,

Prócz okiennic, osadzają się także niekiedy przed oknami tak zwane zazdrostki czyli żaluzye (fr. jalousies), które mają na celu zabezpieczyć wnętrze mieszkania od słońca i deszczu, pozwalając jednak na dostęp światła i powietrza.

Zazdrostki używane są zwykle dwojakiego rodzaju: jedne z nich składają się z ram, tak jak u okiennic, między któremi osadzone są cienkie i ważkie deseczki, w ukośnćm położeniu stale

I

1

, nają się najprzód wszystkie części futryny i ramy, suszą się na powietrzu i heblują do stosownej grubości, do wszystkich okien razem, co o wiele robotę przyspiesza; następnie wszystkie części odznaczają się podług rysunku okna w naturalnej wielkości na drewniaućj, dobrze zrównanćj tablicy, zrobionego, a po obznaczeniu wszystkich części jednego okna, części te używają się za modele do obrysowania okien innych. Następnie zacinają się na częściach ramy uciosy, jeżeli ramy mają być na brzegach krajnikami ozdobione; potem zarzynają się czopy i dłutują odpowiednie im gniazda. Po zarżnięciu czopów, robią się na częściach ramy i szprosach felee

2

krajniki stosownemi heblami, a potem dopiero odsądzają się czopy: bowiem icli odsądzenie stosować się musi do kształtu i wielkości felców i krajników. W końcu, składają się części ram z sobą, zawiercają i kołkami się zbijają, na klej lub bez' kleju.

Okiennice. — Okiennice (n. jensterl&den, fr. volets) służą do bezpiecznego zamknięcia okien. Robią się one dwojakiego gatunku: zewnętrzne i wewnętrzne. Jedne i drugie składają się z ram i wypełnień, których liczba może być rozmaitą.

Okiennice zewnętrzne (n. dussere fensterldden, fr. contr e-ventn) robią się także niekiedy z desek na wpust z sobą łączonych, z listwami sztorcowemi na obu ważkich stronach; lecz w ten sposób zrobione służyć mogą tylko do budowli podrzędnego znaczenia.