na podstawie analizy materiałów hydrologicznych z wielu zlewni, wartości współczynnika \xp i przedstawiono je w formie graficznej (rys. 13.5).
Wartość maksymalnego przepływu rocznego o określonym prawdopodobieństwie jest wyznaczana z pewnym przybliżeniem. Wynika to z faktu, że próba losowa (seria statystyczna) może niezbyt dobrze reprezentować całą zbiorowość przepływów maksymalnych (populację generalną), jak również przepływy nie muszą układać się według przyjętego a priori rozkładu.
Na podstawie testów zgodności, np. testu Kołomogorowa, sprawdza się słuszność przyjęcia typu rozkładu prawdopodobieństwa. Szacuje się również błędy określenia wartości przepływów o różnym prawdopodobieństwie, tworząc tzw. przedział ufności. Górna gałąź przedziału ufności określa wartość przepływu o określonym prawdopodobieństwie z uwzględnieniem błędu oszacowania.
Metoda transponowania przepływu wymaga wyboru posterunku wodowska-zowego (zlewni kontrolowanej), z którego będzie przenoszona informacja do zlewni niekontrolowanej. Metoda ta może być stosowana, jeśli położenie przekroju obliczeniowego spełnia określone warunki. W zależności od położenia przekroju obliczeniowego względem przekroju wodowskazowego (patrz rys. 13.1) wyróżnia się metody: ekstrapolacji i interpolacji [7], Ekstrapolacja może odbywać się w górę (sytuacja IIA) lub w dół rzeki (sytuacja IIB). Interpolacja dotyczy sytuacji, gdy przekrój obliczeniowy znajduje się pomiędzy dwoma posterunkami wodowskazowymi (przekrój III).
W sytuacji IIA, jeżeli powierzchnia zlewni w przekroju obliczeniowym Ax spełnia warunek
(13.6)
gdzie Aw — powierzchnia zlewni w przekroju wodowskazowym (dla sytuacji IIA Aw = Aa), oraz w sytuacji IIB, jeżeli powierzchnia zlewni spełnia warunek
(13.7)
(tutaj Aw = Ad), maksymalny przepływ prawdopodobny Qx oblicza się za pomocą wzoru
(13.8)
183