Rocznik ten publikowany jest w dwóch tomach, osobno dla dorzecza Wisły i rzek Przymorza na wschód od Wisły, oraz dorzecza Odry i rzek Przymorza między Odrą a Wisłą. Do roku 1961 roczniki te ukazywały się pod nazwą „Rocznik hydrograficzny”. Obecne zawierają wykaz posterunków wodowska-zowych w układzie hydrologicznym, zestawienia obejmujące codzienne stany wody, przepływy codzienne, wyniki pomiarów temperatury i wielkości związanych z transportem rumowiska. Ponadto publikowane są wielkości charakterystyczne: średnic miesięczne, półroczne, roczne i ekstremalne danego elementu z okresu rocznego oraz ten sam rodzaj wielkości statystycznych, ale dla okresu kilkudziesięciu lat, i wartości ekstremalne od początku obserwacji. Przy zestawieniu codziennych przepływów podawane są przepływy o określonym czasie trwania (10, 30, 60, 90 dni itd.) oraz wskaźniki opadu i odpływu — wartości miesięczne, półroczne i roczne. Na końcu rocznika zamieszczone są wykresy wahań stanu wody w ciągu roku dla wybranych posterunków wodowskazowych.
Rocznik zawiera wyniki pomiarów przepływów i materiału unoszonego. Zestawienie dotyczące przepływów obejmuje: nazwę posterunku i rzeki, na której jest on zlokalizowany, datę pomiaru, wielkość powierzchni zlewni, stan wody, objętość przepływu, powierzchnię przekroju poprzecznego, szerokość zwierciadła wody, głębokość średnią i największą, prędkość średnią i największą, i niekiedy spadek zwierciadła wody. Wyniki punktowych pomiarów unoszenia poprzedzają analogiczne elementy jak przy pomiarach przepływu, z wyjątkiem danych dotyczących największej głębokości i największej prędkości w przekroju. Właściwe wyniki pomiarów zawierają: unoszenie, zmącenie średnic w całym przekroju i największe średnie zmącenie w pionie pomiarowym.
Wyniki pomiarów z roku 1981 opublikowano w nowej wersji jako „Rocznik hydrometryczny”. Publikacja zawiera analogiczny materiał jak poprzednio, ale całość, zarówno kontrola wyników pomiarów, ich zestawienie i redakcja szaty graficznej, wykonana jest metodą komputerową. Każdemu przekrojowi wodowskazowemu przypisano numer kodowy, który precyzyjnie określa jego lokalizację na sieci rzecznej kraju. Przekrój pomiarowy oprócz numeru kodowego charakteryzowany jest za pomocą informacji podstawowych i dodatkowych. Informacja podstawowa to: nazwa rzeki i posterunku, kilometr biegu rzeki, powierzchnia zlewni. Informacja dodatkowa zawiera opis sytuacji wokół posterunku; lokalizację obiektów, które wpływają na stan lub przepływ w rzece (np. młyn, elektrownia, zapora), oraz komunikat związany z jakością wody (np. zrzuty z cukrowni lub odcinek rzeki silnie zanieczyszczony ściekami).
197