ScanImage011 bmp

rozpoznawanie dwubiegunowych zaburzeń afektywnych (F31.-) lub nawracających zaburzeń depresyjnych (F33.-). Cyklotymię stwierdza się często u krewnych pacjentów z dwubiegunowymi zaburzeniami afektywnymi. U niektórych osób z cyklotymią mogą rozwinąć się zaburzenia afektywne

-    Jednobiegunowa, - typ depresyjny , nawracające epizody, najczęściej chorują po 45 r.

-    Dwubiegunowa- na przemian depresyjny i maniakalny na zmianę. Rzuty chorobowe są podzielone okresami recesji. Szczyt zachorowań i a-20- 30, silniejsza postacią dystymii.

Coraz częściej rozpoznaje się dwubiegunową u osób młodocianych. Często pierwszym rzutem u nich jest mania

Depresja - w typowych łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich epizodach depresyjnych pacjent cierpi z powodu obniżenia nastroju, ubytku energii, zmniejszenia aktywności. Zmniejszone jest odczuwanie przyjemności, zakres zainteresowań i koncentracja są obniżone, często pojawia się znaczne zmęczenie, nawet po małym wysiłku. Sen jest zwykle zaburzony, apetyt obniżony. Samoocena i pewność siebie są niemal zawsze zmniejszone, nawet w łagodnych stanach depresyjnych pojawiają się idee winy i małej wartości. Obniżenie nastroju nie ulega większym zmianom w kolejnych dniach, jest niezależne od bieżących wydarzeń,

gą mu towarzyszyć tzw. objawy "somatyczne": utrata zainteresowania przyjemnością i obniżenie zdolności do jej przeżywania, wczesne budzenie się (kilka godzin wcześniej niż zwykle), narastanie depresji w godzinach porannych, wyraźne zahamowanie psychoruchowe, podniecenie (ruchowe -przyp. tłum.), utrata apetytu, ubytek masy ciała, utrata libido, w zależności od liczby i intensywności objawów - nasilenie depresji może być określone jako łagodne, umiarkowane oraz ciężkie.

3 etapy depresji:-

-    Epizod depresji łagodny- 2 lub 3 objawy z w.w.

-    Umiarkowany- 4 lub> z w. w.

-    Ciężki z urojeniami. Epizod depresji z omamami, urojeniami, zahamowaniem psychoruchowym lub osłupieniem uniemożliwiającym wykonywanie podstawowych codziennych czynności. Stan ten może zagrażać życiu w związku z ryzykiem samobójstwa, odwodnieniem, głodowaniem. Treść omamów- i urojeń może, ale nie musi, być zgodna z obniżonym nastrojem.

W dwubiegunowej epizody zaczynają się od umiarkowanego.

Depresja z nadmierną sennością -

-    Obniżony nastrój,

-    Spowolniony tok myślenia

-    Spowolnienie ruchowo

-    Zaburzenie 2 fazy snu

-    Spadek apetytu, spadek wagi ciała.

-    Wahania dobowo nastroju( wieczorem lepiej)

-    Zaburzenia cyklu miesiączkowego

-    Zaparcia.

-    Suchość w'jamie ustnej

-    Bóle głowy

-    Lęk (lęk przed sercowy- umiejscowiony w' okolicy serca)

-    Niepokój

-    Myślenie depresyjne

-    Urojenia depresyjne, nihilistyczne (organy mu nie pracują, grzeszność, okradanie)

-    Myśli i tendencje samobójcze.

Trwa 3-4 miesiące. Gdy się je zostawi nie leczony samoistnie mija. Potem pojawić się może całkowita remisja, ale może od razu zamienić fazę na zespół maniakalny (też 3 miesiące).

Objawy zespołu maniakalnego:

-    Podwyższenie nastroju,

-    Przyspieszenie toku myślowego do gonitwy myśli,

-    Zaburzenia snu

-    Rozhamow^anie seksualne,

-    Myślenie maniakalne ( wszystko mu wyjdzie, kupuje, sprzedaje itp..)

-    Urojenia maniakalne ( męskości, siły)

-    Zachowania uciążliwe (skraca dystans, cokolwiek nie zrobi, to wydaje się mu , że jest dobrze.

Zespół ten może być też łączony z objawami hipomaniakalnymi i łatwo to pomylić z ADHD

Leczenie:

-    Farmakologiczne

-    Terapie (skierowane na okres remisji)

Po kilku latach trwania choroby pojawia się schizofrenia i pojawia się zaburzenie schizoafektywne, ale żeby stwierdzić to zaburzenie musi nastąpić przynajmniej jeden rzut depresji maniakalnej i psychozy

25-50% test hamowania des-costam

Problemem są pacjenci którzy mają dużo faz i bardzo szybkie zmiany

W bezobjawowych okresach umiejętności poznawcze są dobre

Podchodzi pod ustawy psychiatryczną, czyli osoba dorosła nie godzi się a my ją leczymy przymusowa na wniosek sądu.

Leczenie farmakologiczne:

W ostatnich latach, jak wskazuje praktyka i badania, przydatność środków' farmakologicznych w leczeniu depresji u dorosłych jest coraz większa. W związku z tym próbuje się wykorzystywać leczenie farmakologiczne również w stosunku do dzieci i młodzieży z rozpoznaniem depresji. W terapii dorosłych pacjentów najczęściej stosuje się tzw'. trójpierścieniowe leki antydepresyjne, gdyż ich skuteczność sięga 80%. Pozytywne działanie leków uwidacznia się po ok. 2 tygodniach terapii i potem stale wyrasta, aż do momentu widocznej poprawy tych sfer tycia pacjenta, które depresja zwykle zaburza. Wyraźna poprawa nastroju wddoczna jest zarówmo dla pacjenta, jak i dla jego

9