SWScan00368

Ififrjirfc OtrrMm

Po fh7 kolejny należy bardzo mocno podkreślić, iż grupa osób niepełnosprawnych jest bardzo niejedno rodna. Nieuwzględnianie w organizacji i podejmowaniu działań rehabilitacyjnych wobec lej grupy* osób i na jej rzecz specyfiki potrzeb wynikającej z ich różnorodności wydaje się zupełna ignorancja.

1.4. Podstawy prawne działań rehabilitacyjnych i pod/iał zadań

Rehabilitacja osób niepełnosprawnych poprzez różnorodno^ swoich aspektów (leczmczy/mciłyczny, sj>ołeczny. zawodowy, pedagogiczny) jawi sic jako zagadnienie interdyscyplinarne, oo jcat szczególnie widoczne, jeżeli staramy się znaleźć i dookreślić jej przedmiot, cele i strategie realizacji tych celów. Ta wicloaspekurwość ma również swoje odbicie w podstawach prawnych i dwóch innych zagadnieniach, stanowiących ich następstwa:

■ organizacji procesu rehabilitacji osoby niepełnosprawnej,

• podziale zadań z zakresu rchahiliiacji miedzy administrację rządową i samorządowa.

Wspomniana już we wstępie reforma ustroju państwa rozpoczęta w styczniu IOW roku wiąże się z zasadniczymi zmianami w organizacji działań rehabilitacyjnych prowadzonych na rzecz osób niepełnosprawnych. Główną modyfikacją jest decentralizacja zadań (odpowiedzialności za ich realizację) i wynikających z tego konkretnych działań. Ideą tych zmian było. aby decyzje dotyczące procesu rehabilitacji, jego przebiegu, zakresu i możliwości finansowania zapadały na jak najniższym szczeblu administracji, który z kolei znajduje sie blisko osoby niepełnosprawnej potrzebującej działań rehabilitacyjnych.

Podstawową regulacją prawną porządkującą pod/.iał zadań z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych w Polsce, miedzy poszczególne szczeble administracji rządowej i samorządowej, jest Ustawa ozmia-

30