viewer24

regeneracji czynności ustroju po kolejnych obciążeniach treningowych, np. dwóch dziennie Kiedy podczas odpoczynku zmęczonych grup mięśni pracują inne, to wypoczynek tych pierwszych przebiega szybciej i jest bardziej efektywny niż wówczas, kiedy w przerwie nie stosuje się żadnej innej aktywności mięśniowej.

Mechanizmy korzystnego wpływu czynnego wypoczynku:

dodatnie działanie impulsów dopływających w tych warunkach do mózgu z różnych narządów czuciowych

szybkie eliminowanie skutków poprzedniego wysiłku przez utrzymywanie na podwyższonym poziomie czynności układu krążenia i oddychania oraz gruczołów wydzielania wewnętrznego (kwas mlekowy jest szybciej usuwany, jego największe tempo równe jest 40% pułapu tlenowego).

Niekorzystny wpływ czynnego wypoczynku

zasadniczy wysiłek wywołuje głęboki stan zmęczenia (obejmuje swym zasięgiem większość narządów i tkanek oraz obszar mózgu), lepszy jest tutaj wypoczynek bierny, gdyż czynny może pogłębić zmęczenie.

Intensywność czynnego wypoczynku jest zbyt duża a jej efekt może być negatywny

Czynniki przyśpieszające wypoczynek:

zabiegi fizykoterapeutyczne (masaż ręczny, wodny, UV, łaźnie fińskie) sztuczne wzbogaceme pożywienia w łatwo przyswajalne związki cukrowe fosforanowe, wapniowe, witaminy z grupy B C (eliminacja kwasu mlekowego) hormony (adrenalina)

glikogen z glikogenem wyrównuje szybciej zapasy glikogenu mięśniowego thyroidyna

Przebieg restytucji powysiłkowej

komórka mięśniowa, regeneracja pierwotnych zasobów energetycznych (fosforanu, kreatyny, ATP) i odnowa zasobów glikogenu mięśniowego produkty metaboliczne są transportowane z miejsca wytworzenia do miejsca wydalenia (nerki, wątroba)

dążenie środowiska wewnętrznego do stanu spoczynkowego

układ krążenia: nagłe obniżenie pojemności minutowej serca, zmiana rozmieszczenia krwi

Zadania układu krążenia - wystarczające zaopatrzenie narządów i tkanek w tlen i w

związki energetyczne, odtransportowanie produktów przemiany materii.

odtwarzanie związków energetycznych w procesach endoenergetycznych (najpierw

wysoko energetycznych a następnie glikogenu)

regulacja elektrolitów

spłacanie długu tlenowego

uzupełnianie rezerw tlenowych