42
Rys. 3. Urządzenie t irbidymetryczne do badanie procesu koagulacji roztworów koloidalnych
oraz żółto—zielony filtr pada na fotoogniwo (7). Zmiany natężenia światła padającego na fotoogniwo rejestruje miliwoltomierz cyfrowy (8). Naczynko pomiarowe zasłonięte jest od góry pokrywką (9) z otworem do wprowadzenia końcówki biuretki (12).
Aparat ustawiony jest na mieszadle elektromagnetycznym (10) umożliwiającym zamieszanie roztworu po wprowadzeniu dawki elektrolitu powodującego koagulację zolu.
Wykonanie ćwiczenia:
a) Dokładnie wymyć i wysuszyć naczynko oraz mieszadełko magnetyczne.
b) Umieścić naczynko w aparacie i przygotować ujemny zol Agi. W tym celu należy do naczynka wlać 45 cm3 wody destylowanej, 3 cm3 0,03 m AgNOj i następnie powoli wkroplić 6 cm3 0,03 m KI przy ciągłym mieszaniu. Po czym mieszadło wyłączyć.
c) Włączyć źródło światła przez zasilacz stabilizowany oraz włączyć miliwoltomierz cyfrowy. Po kilkunastu sekundach odczytać wartość napięcia (mV).
d) Dodawać po około 1 cm3 1 m KNO3. Po każdym dodatku roztwór zamieszać, mieszadło wyłączyć i odczytać wartość napięcia.
Rys. 4. Wyznaczanie najmniejszej objętości V elektrolitu powodującego koagulację
e) Pomiary zakończyć, gdy zol skoaguluje, co objawi się gwałtownym spadkiem napięcia.
f) Postępując analogicznie jak w punkcie b do e zbadać koagulację zolu jodku srebrowego pod wpływem 0,1 m Zn(NOs)z oraz 0,0005 m A1(NOj)3 (dodając po około 0,1 cm3).
g) W sprawozdaniu należy sporządzić wykresy odkładając na osi rzędnych wartości napięcia (mV), a na osi odciętych objętość elektrolitu w cm3. Z wykresów oznaczyć najmniejszą objętość elektrolitu powodującą koagulację jawną (rys. 4). Obliczyć wartość koagulacyjną Cj< poszczególnych elektrolitów na podstawie wzoru:
„ 103-VCm rmmoll
gdzie: V (dm3) — najmniejsza objętość elektrolitu powodująca koagulację, Cm (mol - dm-3) — stężenie molowe elektrolitu,
V0 (dm3) — początkowa objętość zolu (przed dodatkiem elektrolitu).
Mnożnik 103 ma wymiar (mmol - mol-1).
Wyniki zestawić w tabeli:
161