Picture2

38

H,S + 2K+ + 2 OH" -*    + S²- + H₂0,

H₂S + 2 OH" -* S^2- + H₂0.

3.    Mocny kwas + słaba zasada, np.:

H₂S0₄ + 2NH₄OH -» (NH₄),S0₄ + 2H_zO, siarczan (VI) amonu 2H⁺ + S©²- + 2 NH₄OH — 2 NH j + S©²' + 2 H₂0,

2H⁺ + 2NH₄OH -» 2NH* + 2H_zO.

4.    Słaby kwas + słaba zasada, np.:

H₂CO, + 2NH₄OH — (NH₄)₂C0₃ + 2 H₂0, węglan amonu H₂C0₃ +2 NH₄OH 2NH₄⁺+ CO²- + 2H₂0.

W podanych przykładach reakcji zobojętnienia produktami tych reakcji były sole obojętne, powstające w efekcie całkowitego zobojętnienia. W przypadku gdy ilości któregoś z substratów nie zapewniają zobojętnienia całkowitego, wówczas powstają wodorosole - przy nadmiarze kwasu (niedomiarze wodorotlenku) albo hydroksosole - przy nadmiarze wodorotlenku (niedomiarze kwasu).

W przykładowej reakcji: wodorotlenek glinu + kwas fosforowy (V), w zależności od stosunku molowego substratów, powstają różne sole kwaśne lub zasadowe (po stronie produktów reakcji podano nazwy powstających soli):

1.    Reakcje powstawania wodorosoli (soli kwaśnych):

Al(OH)₃ + 3 H₃P0₄ -* A1(H₂P0₄)₃ + 3 H₂0, diwodorofosforan (V) glinu Al(OH)₃ + 3 H₃P0₄ -» Al³⁺ + 3 H,PO- + 3 H₂0;

2AI(OH)₃ +3 H₃P0₄ -* A1₂(HP0₄)₃ + 6H₂0, wodorofosforan (V) glinu 2AI(OH)₃ + 3 H₃P0₄ — 2 Al³⁺ + 3 HPO²" + 6H₂0.

2.    Reakcje powstawania hydroksosoli (soli zasadowych):

3AI(OH)₃ + H₃P0₄ — |A1(0H)₂|₃P0₄ + 3 H₂0, fosforan (V) dihydroksoglinu 3AI(OH)₃ + H₃P0₄    3 [Al(OH)₂l⁺ + PO³' + 3 H₂0;

3AI(OH)₃ + 2H₃P0₄ — |A1(0H)J₃(P0₄)₂ + 6H_zO, fosforan (V) hydroksoglinu 3Al(OH)₃ + 2H₃P0₄ ->• 3 IA1(0H)|²⁺ + 2P0³' + 6H₂Q.

2.4. Reakcja hydrolizy

Roztwory soli w reakcji z wodą ulegają reakcji hydrolizy, czego efektem jest różna wartość pH tych roztworów w zależności od typu hydrolizy. W wyniku reakcji jonów danej soli z wodą obserwuje się odczyn roztworu kwaśny, zasadowy lub obojętny |4, 5|. Hydrolizie ulegają sole:

-    mocnych kwasów i słabych zasad - hydroliza kationowa,

-    słabych kwasów i mocnych zasad - hydroliza anionowa,

-    słabych kwasów i słabych zasad - hydroliza kationowo-anionowa.

Reakcji hydrolizy nie ulegają sole mocnych kwasów i mocnych zasad.

Przykłady

1.    Hydroliza kationowa siarczanu (VI) amonu zachodzi według równania (zapis cząsteczkowy i jonowy):

(NH₄)₂ S0₄ + 2H₂0 — 2NH₄OH + H,S0₄

2 NH^ + S©f + 2 H,0 — 2NH₄OH + 2 H⁺ + S©f

2NH₄ + 2H,0 - 2NH₄OH + 2H⁺.

Obecność w roztworze jonów wodorowych oraz niezdysocjowanych cząsteczek słabej zasady amonowej powoduje odczyn kwasowy roztworu, czyli pH < 7.

2.    Hydroliza anionowa siarczanu (IV) potasu przebiega następująco:

K,S0₃ + 2H₂0 -> 2KOH + H₂S0₃ ZK+ + SOf + 2H₂0 — 2d© + 2 OH" + H₂S0₃ SOf + 2H,0 -* H₂S0₃ + 20H-.

Obecność w roztworze jonów wodorotlenowych i niezdysocjowanych cząsteczek słabego kwasu siarkowego (IV) powoduje odczyn zasadowy roztworu, czyli pH > 7.

3.    Hydroliza kationowo-anionowa azotanu (III) amonu zachodzi według równania:

NH₄N0₂ + H₂0 — NH₄OH + HN0₂ NHj + NO- + H₂0 — NH₄OH + HN0₂.

Obecność w roztworze niezdysocjowanych cząsteczek słabego kwasu azotowego (III) oraz słabej zasady amonowej powoduje odczyn roztworu obojętny, czyli pH = 7. W praktyce stężenie takiego roztworu jest słabo kwasowe lub słabo