Img00083

87

C P20

,293 a

(2.17-3)

Wyrażenie na zależność rezystywności od temperatury przyjmie wtedy postać

P = P20 ^e°^AT    (²‘¹⁷-⁴)

gdzie A T = T-293.

Po rozwinięciu w szereg wyrażenia (2.17-4) otrzymuje się

(2.17-5)

p = p₂₀(l₊aAT ₊ lA7² ₊ ...)

W zakresie temperatur odpowiadających warunkom eksploatacji przewodników, tj. od -30°C do +200°C, wystarcza uwzględnienie dwóch pierwszych wyrazów szeregu, a mianowicie

p = p₂₀(l + a AT)    (2.17-6)

Dla metali a >0, tj. rezystywność rośnie ze wzrostem temperatury. Dla niektórych materiałów mogą wystąpić ujemne wartości a. Sama wartość a jest zależna od temperatury. W interesującym nas zakresie temperatury zależność ta jest bardzo mała i może zostać pominięta.

Do praktycznych obliczeń służy wyrażenie

P = P₂o[^{1 + a}2o(* ~²⁰)]    (2.17-7)

gdzie: t jest temperaturą w °C, a a_2Q — temperaturowym współczynnikiem rezystywności, odniesionym do 20°C. Jego wartości dla niektórych chemicznie czystych metali podano w tablicy 2.17-1.

Tablica 2.17-1

Własności elektryczne niektórych chemicznie czystych metali (f = 20°C)

Metal		Y, MS/m	p, pS2-m	a, 1/deg
srebro	Ag	61,8	0,0162	0,0040
miedź	Cu	59,77	0,01675	0,0041
złoto	Au	44,0	0,023	0,0038
aluminium	Al	38,2	0,0262	0,0040
wolfram	W	18,2	0,055	0,0046
cynk	Zn	16,9	0,059	0,0040
kobalt	Co	16,1	0,062	0,0060
nikiel	Ni	13,7	0,073	0,0065
żelazo	Fe	10,3	0,096	0,0059
platyna	Pt	9,53	0,105	0,0039
cyna	Sn	8,8	0,114	0,0044