img016 (7)

1

1

ZABURZENIA RYTMU SERCA

Wszyscy chorzy wzywający pomoc doraźną lub przewożeni do izby przyjęć szpitala lub szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu szybkiego bicia serca , nierównej pracy serca, zasłabnięć wymagają szczególnej troski i nadzoru , gdyż wśród nich są chorzy zagrożeni nagłą śmiercią sercową . U takich chorych należy ocenić podstawowe czynności życiowe , zapewnić dostęp naczyniowy i podłączyć ich do monitora , dzięki czemu uzyska się wstępną informacje o czynności serca . Oddział powinien być przygotowany na podjęcie resuscytacji.

Zazwyczaj podstawą decyzji terapeutycznej jest stan kliniczny pacjenta ( objawy : ciśnienie tętnicze , częstość akcji serca itp. ) oraz wynik badania EKG . U części chorych stwierdza się podczas badania istotne zaburzenia rytmu serca, które wstępnie można zakwalifikować jako :

-    częstoskurcz (tachykardia ), gdy częstość akcji komór jest >100/min

-    rzadkoskurcz (bradykardia ) , gdy częstość akcji komór jest <50/min

-    rytm nieprawidłowy , gdy częstość akcji komór 50-100/min

Gdy chory zgłasza skargi sugerujące zaburzenia rytmu serca, a w czasie badania rejestruje się miarowy rytm zatokowy, należy przeprowadzić bardzo wnikliwy wywiad : czy występowały bóle w klatce piersiowej, utraty przytomności, czy rozpoznawano wcześniej chorobę serca , arytmie oraz jakie stosowano leki. Należy również oszacować, jakie jest prawdopodobieństwo istnienia choroby niedokrwiennej serca . Pacjenci z chorobą ograniczoną serca oraz groźnymi objawami podczas arytmii wymagają hospitalizacji w warunkach intensywnego nadzoru kardiologicznego . U pozostałych wskazana jest kilkugodzinna obserwacja w izbie przyjęć lub szpitalnym oddziale ratunkowym z monitorowaniem rytmu serca , a potem przeprowadzenie pogłębionej diagnostyki kardiologicznej w warunkach ambulatoryjnych .

Arytmie, czyli zaburzenia rytmu serca

Najprościej i najogólniej mówiąc, arytmie są to zaburzenia prawidłowej czynności skurczowej serca. Generalnie arytmie można podzielić na dwie duże grupy. Pierwsza grupa zaburzeń spowodowana jest nadmierną pobudliwość mięśnia sercowego, co powoduje przyspieszenie akcji serca oraz powstawanie dodatkowych skurczów (tachyarytmie). Druga grupa zaburzeń spowodowana jest upośledzeniem funkcji węzła zatokowo-przedsionkowego lub blokami przewodzenia pobudzeń w mięśniu sercowym, co wywołuje zwolnienie akcji serca i wypadanie poszczególnych skurczy (bradyarytmie). Arytmie możemy też podzielić w zależności od miejsca ,w którym zaburzenia mają swój początek, na nadkomorowe i komorowe.

Serce jest narządem zbudowanym z tkanki mięśniowej, którego zadaniem jest pompowanie krwi do naczyń. Cykl pracy serca jest dość złożony. Po skurczu komór następuje ich rozkurcz, w trakcie którego jamy komór wypełniają się krwią napływającą przez przedsionki z żył. Następnie dochodzi do skurczu przedsionków, które także wcześniej wypełniły się krwią. Kurczące się przedsionki mają za zadanie dopełnienie komór krwią, tak aby zwiększyć ich wydajność. Następnie dochodzi do skurczu komór, które wyrzucają krew do tętnic. Praca serca wymaga precyzyjnej koordynacji i zgrania w czasie wszystkich jej składowych. Funkcję tę pełni układ przewodzący serca. Składa się on z węzła zatokowo-przedsionkowego, węzła przedsionkowo-komorowego, pęczka Hissa, odnóg pęczka Hissa i włókien Purkiniego. W

A