img148 (4)

Rys. 66. Połączenie dźwigni zaczepu rakiety z podwoziem

Sprężyna 9, zwinięta z cienkiego drutu stalowego jest wsunięta na szprychę między nakrętką 7 a tylną częścią rakiety JO. Rakietę JO zrobimy z okrągłego klocka (np. z drewna brzozowego lub olchowego). Wewnątrz rakiety wiercimy na wylot otwór o średnicy około 2,5 mm. Rakieta powinna się lekko przesuwać wzdłuż szprychy.

(Uwaga: jeżeli nie dysponujemy wiertłem tak długim, jak klocek ra-liety, to otwór można przewiercić viertłem zrobionym z odcinka szpry-:hy. Koniec szprychy należy sklepać »łasko, a następnie opiłować nadając :ształt podobny do końcówki wier-ła. co wyjaśniono na rys. 65c).

W tylnej części rakiety w szczell-ach naciętych scyzorykiem wciskany 1 wklejamy cztery stery kierun-owe. Stery można zrobić z cienkiej łaszki lub kartonu.

Po przesunięciu rakiety ku tyłowi astępuje ściśnięcie sprężyny 9. Do nieruchomienia przygotowanej do '.rzału rakiety służy zaczep JJ. Jest ł pasek blaszki, który jest założony ahliwie na występie 12. Przednia :czelina w zaczepie 11 służy do zależenia gwoździka 13 wbitego w Iną część rakiety (rys. w kole). Odpalenie" rakiety następuje po iciśnięciu zaczepu w punkcie ozna-onym strzałką „0”.

W czasie majsterkowania należy ykorzystywać wzory różnych kon-rukcji podpatrzone w Innych roz-ązaniach technicznych. Przy mon-fcu odbiorników radiowych jest sto-*'any prosty zaczep łączący dwie Hci. Takie połączenie zastosujemy

V

ezzD

do zawieszenia zaczepu JJ na występie 12 (rys. 66). Występ 12 ma dwa podcięcia. Po wstawieniu blaszki zaczepu 11 na występ 12, zaginamy lekko skrzydełka 12a i 12b, przez co uzyskamy wahliwe, lecz pewne połączenie obydwu części.

Inną bezpieczną wyrzutnię rakiet przedstawiono na rys. 67. Rakieta w tym przypadku jest wyrzucona za pomocą gumy modelarskiej lub innej mocnej gumki.

Rakietę wraz z wyrzutnią w widoku z góry przedstawiono na rys. 67a; wyrzutnia w widoku z boku jest narysowana na rys. 67b, natomiast wzdłużny przekrój rakiety Jest widoczny na rys. 67c. Cztery prostokątne listewki drewniane 1, 2, 3 i 4 są umocowane dokładnie równolegle w drewnianej podstawie. Podstawą wyrzutni są dwa kwadratowe kawałki grubej sklejki 5 i 6. Piłą włosową wycinamy w sklejkach 5 i 6 po cztery jednakowo rozmieszczone otwory. W te otwory są wsunięte i wklejone cztery pionowe listewki prowadnicy rakiety. Cztery pionowe listewki są tak rozstawione, aby wewnętrznymi ściankami obejmowały boczne ścianki rakiety. Rakieta wewnątrz prowadnic — listewek powinna się przesuwać lekko, lecz bez nadmiernego luzu.

W górnych końcach przeciwległych listewek J i 3 (rys. 67a) są przewiercone małe otworki, w których zaczepiamy dwa końce gumy modelarskiej 7. Rakietę wsuwamy od góry wewnątrz prowadnic tak, aby dolna ścianka rakiety oparła się na pętli gumy. Rakieta ma od strony dolnej wbity zaczep 8 z drutu wygięty w kształcie litery U. Ten zaczep przesuwamy przez otwór wywiercony w deseczce 5 i unieruchamiamy rakietę (wraz z naciągniętą gumą) przez wsunięcie w zaczep 8 przetyczki 9 z drutu. Po wyciągnięciu przetyczki guma wyrzuci gwałtownie rakietę.

Budowę rakiety wyjaśniono na rys. 67c. Dwa odpowiednio opiłowa-ne okrągłe klocki drewna 10 l 11 są oklejone kilkoma warstwami cienkiego kartonu 12. Kabinę kosmonautów 13 można zrobić z korka, a stery 14 i 15 wycinamy z kolorowej tektury.

Zbudowana wg powyższego opisu wyrzutnia, której działanie demonstrowałem w telewizyjnym programie „ZRÓB TO SAM", miała nastę-

57