Rys. 185. Części składowe autotrenera
sęczki podwozia 2. Przynltowany lub przyluiowany drugi pasek blaszki 3 ma boczne końce zagięte w ten sposób, aby utrzymywał wstawione nadwozie 4. Bateryjka 5 jest przymocowana gumką do blaszki 3.
Dodatkowo pod deseczką podwozia przymocujemy mały włącznik prądu silnika.
Któż z nas nie morzy o tym, aby usiąść za kierownicą, patrzeć przed siebie na przesuwającą się drogę i prowadzić prawdziwy samochód. Jak to? powiedzieliśmy: „przesuwającą się drogę", a przecież w rzeczywistości to samochód przesuwa się względem drogi. A właśnie w małym, stołowym autotrenerzc ruchoma droga przesuwa się pod samochodem. Samochód jest tylko kierowany w prawą lub lewą stronę, w zależności od życzeń kierowcy. Na takim przyrządzie do nauki jazdy można nauczyć się pewnych odruchów podobnych do czynności prawdziwego kierowcy podczas prowadzenia samochodu.
Ogólny widok autotrenera przedstawiono na rys. 184. Mały model samochodu jest przesuwany na boki, zależnie od ruchów kierownicy. Przed samochodem przesuwa się ruchoma droga namalowana na płótnie. Pas płótna, zszyty w kształcie mankietu, przesuwa się na dwóch poprzecznych wałkach drewnianych.
z których jeden jest napędzany silnikiem elektrycznym.
A oto na rys. 185 przedstawiono ten sam autotrener rozmontowany na poszczególne części. Podstawa 1 przyrządu jest wykonana w kształcie ramki z listewek i pasków płyty pilśniowej. We wspornikach 2 są ułożyskowane: wałek napędowy 3 i wałek naprężający 4. Na wałkach