180
ropie przez prostą utworzoną dworna punktami poligonu, z których jeden jGst stanowiskiem. Prosta ta jest stałą orientacją pomiarów tuchinatrycz-nych wykonywanych na tym stanowisku. Ramię drugie o zmierzonych 'wartościach liczbowych tworzy prosta OP' (rys. 191).
Wielkość trzecia (r) jest określana pośrednio za pomocą dodatkowego urządzenia optycznego w instrumencie, zwanego urządzeniem dalraierczym albo dalmierzem.
Zasada konstrukcji dalmierzy do optycznego pomiaru odległości opiera się na zależnościach geometrycznych w tzw. trójkąoie paralaktycznym.
Jest to wydłużony trójkąt równoramienny o małej podstawie 1, zwanej bazą (rys. 192). Kąt przeciwległy do bazy, tzw. kąt paralaktyczDy £, jest więc również mały, Wysokość trójkąta D wychodząca z wierzchołka kąta £ jest odległością szukaną. 2nająe długość bazy 1 i k^t; paralsktyczny $ możemy szukaną długość D wyznaczyć ze wzoru
Rysi 192 Rys. 192
» = ^ ct{* | ^ = \ ctg | (114)
lub jeżeli trójkąt jo ot prostokątny (rys, 192) ze wzoru
D = 1 ctg C ; J = ctg e (115)
Ka tej zasadzie opiera się poligonlzacja paralaktyczna, mierząc kąt t do specjalnej bazy ustawianej poziomo. natomiast konstruktorzy dalmierzy przyjmują zwykle jedno z trzech następujących założeń:
1) bsza 1 zmienna, kąt parałaktyczny l stały, wówczas ustala się zwy-kio
^ c k - 100 (116)
2) baza 1 zmienna, kąt paralaktycząy 6 zmienny,
2) baza 1 stała, kąt paralaktyczny E zmienny.
Stosowane w geodezji dalmierze do optycznego pomiaru odległości można podzielić na trzy następujące grupy: dalmierze zwyczajne (nitkowa), auto-rcdukcyjnc i dwuobrazows. łuimierze te są montowane w instrumenty kątowi er nic ze lub cą skonstruowane w postaci dodatkowych urządzeń nakładanych nu obiektyw lunoty instrumentu kątoaierniczego, który w jednym i w drugim przypadku służy równocześnie do pomiaru kątów poziomych i do wyznaczania różnic wysokości.