zf/,x /S FfóarAarź&y dfo i/cza/a Go&y/źsAfę//J6/
około 45 cm (długość arkusza papieru o formacie A3)
obrębek z lekką listwą usztywniającą
tkanina (stylon)
Rys. 16. Dywanik pomysłów wg E. Goźlińskiej 126]
cienki sznureczek przeciągnięty raz na wierzchu raz pod spodem tak, że tworzą się pętelki o szerokości 10 cm pod które będą wsuwane paski
fbieg lekcji z wykorzystaniem łatwiej dostępnych materiałów:
oułowanie razem z uczniami głównego zagadnienia lekcji, proble-jiyto dyskusji, zapisanie go na tablicy, dział klasy na grupy np. sześcioosobowe, wybór liderów, jaśnienie zasad pracy metodą „dywanika pomysłów” i „burzy mózgów”, ozdanie grupom po jednym dużym arkuszu papieru plakatowego, kar-; do zapisywania pomysłów (najlepiej samoprzylepnych z gotowych
nia kartek do płakalu,
N&eraw, nn s.tj ę,\Y\e, wsnn eX wa^oaidzAe-y h\eocxeYvN &we. \ ov^ gytvah\e. potwj -sły powinny być zapisane na kartkach (jeden pomysł na jednej kartce), a te przymocowane do płakatn (5-10 minut),
- powieszenie plakatów w wyznaczonym miejscu, omówienie przez liderów rezultatów pracy poszczególnych grup,
- dyskusja na forum całej klasy nad propozycjami i możliwościami ich realizacji,
- porównanie propozycji grup i indywidualny ranking z wykorzystaniem samoprzylepnych naklejek.
Jeżeli naklejki są w trzech kolorach, każdy kolor oznacza inną liczbę punktów (np. 3-2-1 pkt). Można się też posłużyć trzema takimi samymi naklejkami (po 1 pkt) Każdy uczestnik przydziela (nakleja na plakat) swoje punkty obok wybranych rozwiązań. Potem następuje podliczenie i zapisanie punktów.
W sytuacji, gdy punkty zostały rozdzielone między bardzo podobne pomysły z różnych grup, traktuje się je jak jeden pomysł. Nie chodzi przecież o rywalizację między grupami, lecz o ilość pomysłów, otwartość w ich formułowaniu i kreatywność dyskutujących.
Rozwiązania, które uzyskały największe poparcie, muszą być dalej rozpracowane, aby dyskusja nie była sztuką dla sztuki. Można najlepsze, najpopularniejsze rozwiązania przydzielić poszczególnym grupom, aby ich członkowie wspólnie zastanowili się, jak je wcielić w życie, rozpatrując wszystkie plusy i minusy danego pomysłu. Jego autor (autorzy) mógłby teraz pełnić funkcję lidera danej grupy, rezultaty dyskusji zapisać na kolejnych plakatach i omówić na forum całej klasy.
Zadaniem nauczyciela jest, mimo rankingu, dowartościować mniej popularne pomysły (co nie znaczy, że gorsze), chwaląc autorów (anoni-