Rys. 172. Zasada zasilania elektrycznego samochodu na torze wyścigowym
Rys. 171. Szablon wykroju nadwozia samochodu
końcami paska blaszki lla i llb. Blaszka 11 jest wygięta tak, aby dawała się wcisnąć w środkową część ramy 1. Sylwetkę kierowcy, owiewkę kabiny, lusterko wsteczne, numer startowy itp. wykonujemy wg własnej fantazji.
Na rys. 171 przedstawiono szablon wykroju nadwozia z brystolu. Rysunek należy powiększyć wg kratek na siatce 1X1 cm. Krawędzie 1 i 2 sklejamy na zakładkę po zwinięciu przedniej części w kształcie owalnego wlotu powietrza. Części i i 4 są zaciśnięte blaszką lla i llb (rys. 170d).
Nadwozie można rozwiązać w dowolny sposób, np. przez wycięcie ze styropianu lub z innego tworzywa.
W wielu państwach bardzo rozpowszechnioną zabawą są elektrycznie napędzane samochodziki jeżdżące po torze stykowym. Ze względu na to, że Składnice Harcerskie rozprowadziły znaczne ilości takich samochodzików, zajmiemy się tylko omówieniem zasad eksploatacji takiej zabawki
Zasadę działania samochodzika wyjaśniono na rys. 172. W plastykowym torze I jest wycięta pionowa szczelina 2. Przednie koła samochodzika 3 są kierowane przez klocek--ślizgacz 4. Klocek 4, ślizgając się po wewnętrznych ściankach szczeliny 2, nadaje kierunek jazdy całemu samochodzikowi. Silnik elektryczny, który napędza koła tylne, jest połączony elektrycznie z zabicrakami 5 I 6. Te zabicraki to po prostu dwie sprężyste blaszki, które ślizgają się po szynach 7 i 8. Szyny 7 i 8, do których jest doprowadzony prąd elektryczny, są umocowane równolegle do szczeliny 2 w torze 1.
Na rys. 173 widzimy zewnętrzny wygląd samochodzika elektrycznego w wykonaniu fabrycznym.
139