IMG#55 (5)

PRACA STACJI W SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ

Tablica 7.2. Koszt jednostkowy strat spowodowanych zakłóceniowymi prze ma ml zasilania

Rodzaj przemysłu	w zł/kW • h
Przemysł materiałów budowlanych	9
Przemysł elektrotechniczny	ló-i-57
Przemysł metalowy	44
Przemysł włókienniczy	67
Przemyśl spożywczy	89
Przemyśl chemiczny — produkcja mas
plastycznych	628,0

W tablicy 7.1 podano orientacyjne wartości strat przypadające w systemie na 1 kW • h energii niedostarczonej odbiorcom [6, 26].

W tablicy 7.2 podano wartości średnie strat jednostkowych przypadające na 1 kW - h niedostarczonej energii w niektórych gałęziach krajowego przemysłu.

7.3. NIEZAWODNOŚĆ STACJI 7.3.1. Definicje i oznaczenia

Niedoskonałość elementów układu (wyłączników, odłączników transformatorów, szyn, kabli itd.) i przyczyny zewnętrzne prowadzą do zakłóceń i niezamierzonych przerw w pracy stacji. Stąd też przy ocenie układu stacji potrzebne staje się określenie niezawodności jej pracy i porównanie tej własności z wymaganiami dotyczącymi zadań stacji.

Do przeprowadzenia obliczeń niezawodnościowych konieczne jest wprowadzenie szeregu określeń i współczynników, a mianowicie [31 j: q — współczynnik zawodności, określający prawdopodobieństwo wystąpienia zakłócenia,

i_a — średni czas trwania zakłócenia,

}_etl — średni czas trwania uszkodzenia,

T„ — spodziewany łączny czas trwania zakłócenia w planowym czasie pracy,

T_r — łączny czas trwania prawidłowej pTacy,

N — intensywność uszkodzeń (zakłóceń),

Intensywność powstawania uszkodzeń w jednostce czasu można obliczyć ze wzoru

An

gdzie, n — liczba elementów badanych; An — liczba elementów uszkod7f*i"'^ W czasie At; At — jednostka czasu.

W obliczeniach praktycznych można uwzględnić, że zwykle liczba elementów badanych w jest znacznie większa od liczby elementów uszkodzonych An. Wtedy wzór (7.1) upraszcza się do postaci

n At

(7-2)

Tak obliczona intensywność uszkodzeń stanowi w rzeczywistości częstość zakłóceń obliczoną statystycznie, zwykle dla 100 sztuk i jednego roku.

Tablica 7.3. Czas potrzebny do odnalezienia i usunięcia uszkodzenia powstałego w sieci łącznie z czasem potrzebnym do ponownego uruchomienia, t„

Lp.	Obiekt, rodzaj uszkodzenia	w h
1	Linia kablowa niskonapięciowa, uszkodzenie Unii,	12
2	Linia napowietrzna niskonapięciowa w terenie otwartym —
	uszkodzenie Unii	4
3	Kabel wysokonapięciowy w ziemi, uszkodzenie linii	72-r 240
4	Linia napowietrzna średniego napięcia—uszkodzenie przewo*
	du lub izolatora	6
5	Rozdzielnica niskonapięciowa jednoczłonowa — prowizorycz-
	na naprawa uszkodzeń wewnętrznych	2
6	Rozdzielnica niskonapięciowa dwuczłonowa — wymiana
	członu ruchomego	0.5
7	Połą rozdzielcze średniego napięcia jednoczlonowe — uszko-
	dzenie łączników	8
8	Pole rozdzielcze średniego napięcia dwuczłonowe — wymiana
	członu ruchomego	0,5
9	Wymiana transformatora SN/nn
	5’n<500kV • A	6
	500 kV • A<S„< 1000 kV • A	12

Współczynnik zawodności elementu

(7.3).

Nl_a    T_a

⁹ T_r+T_a T_r -\-T_a a współczynnik niezawodności elementu p

p = X—q    (7.4)

Należy zwrócić uwagę, że czas trwania uszkodzenia t_gu, liczony od chwili powstania uszkodzenia elementu do czasu jego naprawy lub wymiany, charakteryzuje zupełnie inną wielkość niż czas trwania zakłócenia t_a. Wielkość t_a określa czas przerwy w za-