IMG#67 (5)

PROJEKTOWANIE STACJI

Lokalizacja stacji. Wybrane miejsce musi zapewnić możliwość budowy, stacji o odpowiednich rozmiarach i ewentualnej dalszej rozbudowy. Zadania projektanta sprowadzają się do określenia czy lokalizacja jest odpowiednia ze względu na dojazdy do stacji oraz czy istnieją możliwości wyprowadzeń dostatecznej liczby kabli lub linii napowietrznych.

Względy lokalizacyjne przesądzają na ogól o sposobie rozwiązania stacji: napowietrznym, wnętrzowym czy podziemnym. Ostre ograniczenia terenu, mogą narzucić potrzebę minimalizacji rozmiarów stacji i wykonania jej np. przy zastosowaniu rozdzielnic w izolacji z SF₆.

Dla mniejszych stacji dane wyjściowe do projektowania podają miejscowe Zakłady Energetyczne. Są to tzw. „warunki zasilania”, określające przydział mocy szczytowej, sposób zasilania, wymagania dotyczące gospodarki mocą bierną, warunki zwarciowe, a także inne wymagania jak np. system ochrony od porażeń. Jest to dla projektanta podstawowy dokument, niezbędny przy uzgodnieniu projektu i przyjęciu stacji do eksploatacji.

•    Dla stacji dużych, gdy pobór mocy wpływa na pracę i konfigurację całego

obszaru sieciowego, założenia projektowe są podawane przez Zakłady Energetyczne Okręgów (ZEO) w porozumieniu z Okręgową Dyspozycją Mocy (ODM).

Praca dużych stacji jest nadzorowana przez Okręgowe Inspektoraty Gospodarki Energetycznej (OIGE), zwłaszcza w zakresie prawidłowej eksploatacji transformatorów i gospodarki mocą bierną, a także, gdy w stacji są generatory i kompensatory synchroniczne.

9.3.2. Założenia techniczno-ekonomiczne Założenia techniczno-ekonomiczne powinny zawierać:

—    część ogólno-ekonomiczną,

—    część techniczną, w skład której wchodzi: opis techniczny, obliczenia i dobór aparatury, wytyczne do projektów innych branż, rysunki,

—    zestawienie podstawowej aparatury i materiałów,

—    zestawienie kosztów zadania (ZKZ),

—    załączniki.

Część ogólno-ekonomiczną zawiera podstawę prawną inwestycji, przedmiot i zakres opracowania, uzasadnienie podjęcia realizacji inwestycji, lokalizację, infor-' mację o inwestycjach towarzyszących i współzależnych, warunki techniczne, określenie rzeczowe i finansowe inwestycji, analizę techniczno-ekonomiczną wariantowych rozwiązań i wytyczne realizacji inwestycji z podaniem harmonogramu realizacji.

Część techniczna zawiera opis techniczny inwestycji. W tej części są omówione warianty rozwiązań i uzasadnienie przyjętego rozwiązania. Podaje się obliczenia i dobór podstawowej aparatury a mianowicie: obliczenia linii zasilających stację, szyn i połączeń w stacjach, obliczenie zwarciowe, dobór transformatorów i aparatury.

Muszą być dobrane przekroje oraz materiał linii i połączeń. Dane te, naniesione na schemat zasilania, są niezbędne do obliczeń zwarciowych.

Przedmiotem obliczeń zwarciowych jest wyznaczenie podstawowych parametrów zwarciowych w charakterystycznych punktach stacji. Obliczenia wykonuje się dla układów, przy których prądy zwarciowe mogą osiągnąć największe wartości. Dla doboru zabezpieczeń potrzebne bywa takie obliczenie minimalnych prądów zwarciowych.

Należy następnie dobrać liczbę transformatorów i ich moce oraz określić sposób pracy poszczególnych jednostek dla wszystkich analizowanych układów. Oblicza się także straty mocy i energii niezbędne do przeprowadzenia obliczeń ekonomicznych.

Dobór aparatury ograniczony jest do następujących aparatów znajdujących się w obwodach głównych: wyłączników, odłączników, zwiemików, rozłączni-ków i dławików przeciwzwarciowych. Ponadto w wielu przypadkach powinna być omówiona koncepcja zabezpieczeń i automatyki w stacji, a zwłaszcza czasy J7ialain> zabezpieczeń potrzebne do określenia skutków działania cieplnego prądu zwarciowego. Założenia techniczno-ekonomiczne powinny zawierać wytyczne do projektów innych branż. Powinna być sporządzona koncepcja budynku w przypadku stacji wnętrzowej lub koncepcja zagospodarowania terenu w przypadku stacji napowietrznej oraz niezbędne wytyczne do projektów innych branż: sanitarnych, drogowych itp.

W koncepcji budynku należy określić rodzaje i wymiary gabarytowe poszczególnych pomieszczeń, podać szerokość korytarzy, liczbę i rozmieszczenie wejść, sposób prowadzenia kanałów kablowych, a także sposób dojazdu do stacji. W stacjach z transformatorami należy określić sposób budowy komory transformatorowej.

W stacjach napowietrznych należy opracować koncepcję zagospodarowania całego terenu stacji,, z podaniem rozmieszczenia rozdzielnic i budynków pomocniczych, z analizą możliwości wykonania wyprowadzeń linii napowietrznych przebiegu dróg komunikacyjnych a zwłaszcza możliwości transportu ciężkiego sprzętu (dużych transformatorów). Rysunki w założeniach techniczno-ekonomicznych są na ogół ograniczone. Niezbędne jest podanie planu sytuacyjnego oraz schematów zasilania^ potrzebnych do wyboru wariantu rozwiązania. Dla wariantu wybranego spotykane jest opracowanie schematu głównego stacji. Ponadto za pomocą rysunków mogą być ilustrowane wytyczne dla innych branż.

Zestawienia aparatury, materiałów i kosztów zadania wykonuje się zazwyczaj w sposób uproszczony. Koszty zadania określa się wskainikowo.

Załączniki powinny zawierać odpisy notatek służbowych oraz uzgodnień z zainteresowanymi instytucjami [40] oraz uwagi i decyzje czynników kontroli i zatwierdzenia.

9.3.3. Projekt techniczny

Projekt techniczny zawiera zwykle następujące części:

—    założenia,

—    opis techniczny,

221