IMGt83

podczas podróży statkiem, samochodem czy samolotem, mogą również doświadczać nudności i zawrotów głowy, co zwykle nie jest przedmiotem terapii SI.

Narząd przedsionkowy został odkryty i po raz pierwszy opisany przez francuskiego anatoma Marie Jean Pierre Flourensa. W tej książce układ przedsionkowy zostanie omówiony z punktu widzenia swojej istotnej roli w teorii i terapii integracji sensorycznej. Zostanie przedstawiony jego związek z trudnościami w uczeniu się, z funkcjami słuchowo-językowymi, a także z równowagą i koordynacją. Zakłócenia w pracy systemu przedsionkowego mogą ujawniać się w postaci subtelnych, czasami trudnycFTdo wyjaśnienia trudności,w uczeniu się i związanych z zachowaniem dziecka! Często są one źle interpretowane;'gdyż rodzice i specjaliści, do których dziecko jest kierowane, błędnie sądzą, że wymienione problemy są uwarunkowane emocjonalnie. Nie rozumieją leżących u ich podłoża aspektów neurofizjologicznych.

Gdy układ przedsionkowy (zmysł równowagi) funkcjonuje prawidłowo, to prawie nie odczuwamy jego istnienia. Jego praca jest dla nas nieświadoma, nie angażująca myślenia. Układ przedsionkowy należy do pierwotnych i podstawowych. Jego podstawowa rola polega na kształtowaniu naszych relacji z siłą przyciągania ziemskiego. Grawitacja to siła, która stale i nieprzerwanie działa na nas na Ziemi. Dlatego nasze receptory grawitacji wciąż pracują, ale w niektórych przypadkach ich niewielki deficyt prowadzi do poczucia niepewności (niepewność grawitacyjna zostanie omówiona w dalszej części tego rozdziału).

Wzrokowe i proprioceptywne informacje mogą łączyć się z przedsionkowymi, np. dzięki temu w czasie aktywności fizycznych położenie rąk i nóg koordynowane jest z pozycją głowy. Drogi nerwowe, które odruchowo kontrolują mięśnie oczu, umożliwiają utrzymanie wzroku na danym obiekcie, podczas gdy ciało porusza się, jak to ma miejsce w przypadku akrobatów czy tancerzy baletowych.

Na czym polega zależność między pracą układu przedsionkowego, a uczeniem się? Po pierwsze zwróćmy uwagę na aspekt neuroanato-miczny: VHI nerw czaszkowy unerwia zarówno ślimak (narząd słuchu), jak i błędnik albo narząd przedsionkowy (równowagi). Rozgałęzienia Vm nerwu czaszkowego mają swoje zakończenia w jądrze przedsionkowym w rdzeniu przedłużonym. Skoro organy słuchowe i przedsionkowe unerwione są przez ten sam VIII parzysty nerw czaszkowy, to istnieje między nimi bliski związek neuro-anatomiczny.

49