kryzysy marokańskie (25)

przez Jego Sułtańską Mość wyższemu oficerowi armii szwajcarskiej, wybranemu na propozycję federalnego^fźądiPSżwajcarskiego.

Oficer ten przyjmie tytuł inspektora generalnego; siedziba jego znajdować się będzie w Tangerze.    ' ■    ■

Przynajmniej raz do roku przeprowadzać on będzie inspekcję poszczególnych oddziałów policji, zaś sprawozdanie sporządzone w wyniku tych inspekcji kierować będzie do Maghzcnu.

Niezależnie od sprawozdań stałych będzie mógł, jeżeli uzna to za konieczne, sporządzać sprawozdania specjalne we wszelkich sprawach dotyczących czynności policji.

Inspektor generalny nie mieszając się bezpośrednio w sprawy dowodzenia lub wyszkolenia wglądać będzie w uzyskane przez policję sułtań-ską wyniki z punktu widzenia utrzymania porządku i bezpieczeństwa w miejscowościach, gdzie policja ta będzie rozmieszczona.

Art. 8. Sprawozdania i uwagi przesyjąne do Maghzenu przez inspektora_generalnego w przedmiocie zleconych mu zadań będą jednocześnie przekazywane w odpisie dziekanowi korpusu dyplomatycznego w Tangerze w tym celu, aby korpus dyplomatyczny był w stanie stwierdzić,, czy policja sułtańska działa zgodnie z postanowieniami podjętymi przez konferencję oraz aby mógł zbadać, czy zapewnia ona w sposób skuteczny i zgodny z traktatami bezpieczeństwo osobiste—śjbywateli obcych i ich majątku, jak również bezpieczeństwo operacji handlowych.

Art. 9. W przypadku przedłożenia korpusowi dyplomatycznemu skargi przez zainteresowane poselstwo korpus dyplomatyczny będzie mógł,^k"za^"" wiadamiając o tym przedstawiciela sułtana, zażądać od inspektora generalnego przeprowadzenia dochodzenia i sporządzenia sprawozdania w sprawie rzeczonej skargi dla właściwego wykorzystania.

Art. 10. Inspektor generalny otrzymywać .będzie uposażenie roczne w wysokości dwudziestu pięciu tysięcy franków. Ponadto przyznana mu będzie kwota sześciu tysięcy franków tytułem zwrotu kosztów podróży inspekcyjnych. MagRzcn odda mu do dyspozycji odpowiedni budynek mieszkalny i zapewni utrzymanie jego stajni.

Art. 11. Materialne warunki dotyczące przyjęcia i zainstalowania się inspektora generalnego przewidziane w art. 10 będą przedmiotem umowy zawartej pomiędzy nim a Maghzenem. Umowa ta zostanie w odpisie podana do wiadomości korpusu dyplomatycznego.

Art. 12. Kadra instruktorów_policji sułtańskiei (oficerów i pod

oficerów) będzie hiszpańska w Tetuanie, mieszana w Tangerze, hiszpańska w Larache, francuska w Rabacie, mieszana w Casablance i francuska w (pozostałych trzecb"portach?

Rozdział II. Regulamin dotyczący nadzoru i ścigania przemytu broni

Art. 13. Zakazany jest na całym obszarze Cesarstwa Marokańskiego, z wyjątkiem .przypadków przewidzianych w art'.' 14 i 15. wwóz i handel sprzętem wojennym, częściami składowymi broni, amunicją wszelkiego rodzaju w częściach lub w stanie gotowym, prochem, saletrą, bawełną strzelniczą, nitrogliceryną oraz wszelkiego rodzaju substancjami przeznaczonymi wyłącznie do wyrobu amunicji.

Art. 14. Środki wybuchowe niezbędne dla potrzeb przemysłu i robót publicznych będą jednakże mogły być wwożone. Regulamin wydany w trybie ustalonym w art. 10 określi warunki, na jakich wwóz będzie się odbywał.    -    ' <

Art. 15. Wwóz broni i części składowych broni oraz amunicji przeznaczonej dla wojsk Jego Sułtańskiej Mości będzie dopuszczony po wypełnieniu następujących formalności:

Deklaracja podpisana przez marokańskiego ministra wojny wyszczególniająca ilość i rodzaj dostaw tego rodzaju zamówionych' w przemyśle zagranicznym powinna być przedłożona w poselstwie kraju pochodzenia, ktÓTe zaopatrzy ją w stoą wizę.

Odprawa celna skrzyń i przesyłek zawierających broń i amunicję dostarczoną w wykonaniu zamówienia rządu marokańskiego przeprowadzona zostanie po okazaniu:

1° wyżej wymienionej deklaracji;

2° konosamentu podającego ilość i wagę skrzyń oraz ilość i rodzaj znajdującej się w nich broni i amunicji. Dokument len powinien być zawizowany przez poselstwo kraju pochodzenia, które na odwrocie oznaczy kolejne ilości uprzednio poddane odprawie celnej. Wizy należy odmówić z chwilą, gdy zamówienie zostanie w całości dostarczone.

Art. 16. Wwóz broni myśliwskiej i luksusowej, części składowych i ładunków pełnych i pustych jest również zakazany. Może on jednakże być dopuszczony:

1° dla ściśle osobistych potrzeb wwożącego;

2° dla zaopatrzenia dopuszczonych zgodnie z art. 18 składów broni.

Art. 17. Broń^i^muntćja myśliwska i luksusowa dla ściśle osobistych potrzeb wwożącego będzie dopuszczona za okazaniem zezwolenia wydanego przez przedstawiciela Maghzenu w Tangerze. Jeżeli wwożący jest cudzoziemcem, zezwolenie będzie udzielone jedynie na wniosek właściwego dlań poselstwa.    ~

W odnieSteniu~do amunicji myśliwskiej każde zezwolenie obejmować będzie najwyżej tysiąc ładunków lub materiały potrzebne dla wyrobu tysiąca ładunków.    ’ ■

Zezwolenia będą wydawane jedynie osobom, przeciwko którym nic zapadł żaden wyrok w trybie postępowania karnego.