kscan
40

•    widma liniowe emitowane przez wolne atomy i jony, które są przedmiotem zainteresowania emisyjnej spektroskopii atomowej,

•    widma pasmowe i ciągłe, które są wynikiem oddziaływania cząsteczki z promieniowaniem elektromagnetycznym i które stanowią utrudnienie w obserwacji widm liniowych.

8.2. Absorpcyjna spektrometria atomowa 8.2.1. Podstawy metody AAS

Absorpcyjna spektrometria atomowa,(ang. atomie absorption spectromet-ry — AAS) jest metodą analityczną opartą na zjawisku absorpcji promieniowania elektromagnetycznego przez wolne atomy. Absorpcję promieniowania elektromagnetycznego wykryto już na początku XIX wieku, kiedy to w ciągłym widmie światła słonecznego zaobserwowano ciemne linie nazwane liniami Fraunhofera (Fraunhofer, 1815r.). Dopiero w latach 1859 — 1861 Kirchhoff i Bunsen wyjaśnili mechanizm powstawania linii Fraunhofera. Otóż powstają one na skutek, absorpcji promieniowania elektromagnetycznego o odpowiedniej długości fali przez wolne atomy występujące w zewnętrznej, chłodniejszej warstwie atmosfery słonecznej. Do celów analitycznych zjawisko to wykorzystał jako pierwszy Walsh (1955r.). Podstawę metody stanowią ustalenia Kirchhoffa i Bunsena, które można ująć w trzech punktach:

a) Źródłem linii absorpcyjnych w widmie są    nie ich

•związki.

b)    Wolne atomy mogą absorbować promieniowanie przy długościach fali, przy których mogą je emitować.

c)    Otrzymane widmo absorpcyjne jest charakterystyczne dla danego rodzaju atomów.

W wyniku absorpcji promieniowania następuje wzrost energii atomu

w myśl równania:

(8.5)

:stość linii absorpcyjnej można wyrazić wzorem:

W metodzie AAS badamy absorpcję promieniowania przez wolne atomy. Stosujemy tzw. plazmę niskotemperaturową^!000 - 4000 K), w której większość substancji ulega dysocjacji i w wyniku powstają wolne atomy.

Badane atomy wprowadza się do środowiska absorbującego w postaci roztworu. Wolne atomy otrzymuje się z roztworów przez doprowadzenie