f) działalność bytowa człowieka;
g) składowanie odpadów przemysłowych i bytowo-gospodarczych. Głównymi źródłami zanieczyszczenia gleby są zakłady przemysłowe,
które emitują pyły (zawierające metale ciężkie) oraz gazy (związki siarki, azotu, węgla, chloru, fluoru). Podobnie transport, szczególnie samochodowy, zanieczyszcza glebę i rośliny węglowodorami (w tym rakotwórczymi). Duży udział w zanieczyszczeniu gleby ma rolnictwo, które wskutek postępującej chemizacji upraw (nawozy mineralne, środki ochrony roślin) pomniejsza często żyzność gleby oraz pogarsza jakość żywności i paszy.
4.2.1. EROZJA WIETRZNA I WODNA
Erozja to proces rozmywania (erozja wodna) lub wywiewania (erozja wietrzna) powierzchniowej warstwy gleby. Na erozję szczególnie narażone są:
- gleby na pochyłościach terenu,
- obszary intensywnych upraw,
- zbocza górskie, gdzie dokonuje się nadmiernego wyrębu drzew,
- tereny uprawy roślin okopowych (ziemniaki, buraki), gdzie ziemia jest spulchniana kilka razy w roku.
- gleby powstałe na podłożu drobnoziarnistym, np. czamoziemy. Naturalną erozję gleb, która jest przeważnie nieszkodliwa, nasilają:
- nadmierny wyrąb lasu,
- niszczenie naturalnej szaty roślinnej (leśnej i trawiastej),
- nieprawidłowa uprawa ziemi,
- wadliwy dobór roślin uprawnych,
- niewłaściwy wypas bydła,
- nieprawidłowe melioracje wodne.
Erozja wodna lub wietrzna mogą spowodować całkowite zniszczenie profilu glebowego, czyli denudację. Charakter i nasilenie procesów erozyjnych zależą głównie od rzeźby terenu, składu mechanicznego gruntu, wielkości i rozkładu opadów atmosferycznych oraz sposobu użytkowania terenu.
4.2.2. PUSTYNNIENIE I STEPOWIENIE
Pustynnienie i stepowienie to proces spowodowany postępującym niedostatkiem wody w glebie i w przyziemnej części atmosfery. Nadmierne
141