medsadowa2

4.5.2. Wybroczyny śródskórne

Na skutek silniejszego uderzenia narzędziem twardym lub elastycznym występują w skórze zespoły drobnych wybroczyn mieszczących się na granicy warstwy brodawkowej. Są to wybroczyny śródskórne (ecchymoses intracuiah¥ae). Mogą się one układać w kształt odpowiadający profilowi narzędzia i być widoczne przez okres kilku dni.

4.5.3. Otarcia naskórka

Otarcia naskórka (excoriationes cutis) są bardzo częste i nierzadko też odpowiadają kształtowi działającego narzędzia (powierzchni przyłożonej). Zwykle bezpośrednio po zadanym obrażeniu są słabo widoczne, a po upływie pewnego czasu wyraźniejsze i zmieniające barwę na brunatną z powodu procesu wysychania. Mogą być bardzo powierzchowne, czasami obejmują tylko warstwę rogowaciejącą, mogą być głębsze, obejmując kolejne warstwy naskórka aż do jego zdarcia i mają wówczas charakter powierzchownego zranienia (ryc. 4.2). W medycynie sądowej

Ryc. 4.2 Powstawanie głębokiego otarcia naskórka.

ślady te są bardzo ważne, gdyż często ułatwiają identyfikację narzędzia — grupową lub szczegółową — i mogą dostarczyć informacji o kinetyce zdarzenia, np. przesuwaniu ciała, odrzuceniu, przejechaniu itd.

4.5.4. Sińce i podbiegnięcia krwawe

Sińce i podbiegnięcia krwią (sugillationes, suffusiones sanguinis) są to często spotykane różnokształtne i różnej rozległości zasinienia, w    odpowiadają

krwotokom podskórnym w projekcji przyłożonego narzędzia i działającej siły. Obejmuję jednak także często warstwy szersze i głębsze. Mogą być do pewnego stopnia odbiciem działającego narzędzia, np. z pasem zbledny^gą w obrębie największego nacisku. Tak np. uderzenie prętem lub pałką pozostawia podwójne smugi zasinień z pasem zblednięcia (ryc. 4.3 i 4.4). Sińce wykazują nieraz zróżnicowanie barwy oraz różną jej intensywność. Zależy to od obfitości K i wotoku, jogo głębokości, a także od przemian barwnikowych (starzenie się sińców), Po dwóch, trzech dniach występuje zabarwienie oliwkowe, przechodni pólnlaj

Mb

Ryc. 4.3. Zasinienie po uderzeniu prętem z pasem zblednięcia pośrodku.

Ryc. 4.4. Struktura zasinień (podbiegnięć krwawych) i pasa zblednięcia po uderzeniu prętem.

w barwę zielonkawą, a po czterech, pięciu dniach barwę żółtawą. Przemiana barwnikowa polega na rozbiciu pierścienia porfirynowego hemu i przekształceniu w barwniki żółciowe.

4.5.5. Stłuczenia

Stłuczenia (contusiones), często połączone z sińcami, polegają na uszkodzeniu tkanek leżących głębiej, rozerwaniu ich struktury, nieraz ze zmiażdżeniem lul> krwotokami do śrÓdtkankowych przestrzeni anatomicznych.

4.6. Zranienia — rany

Są to przerwania ciągłości powłok przeważnie skóry, chociaż mogą dotyczył również innych części anatomicznych. Ocena charakteru rany może być trudna i nasuwać wątpliwości. Jest to ważny problem w medycynie sądowej, gdy/ u« podstawie tej oceny można wskazać na charakter i działanie kuitkietnagn narzędzia, np. rmin, siekiery, kątownika Ud., co pozwala na wstępne ptawidluwa ukierunkowaniu śledztwa,