gcrseciarskiego. Gorset w tym czasie prześlą! mice charakter przedmiotu dyskretnego i zaczynał pojawiać się nawet na wystawach sklepowych, mimo że moraliści usiłowali zakazać producentom reklamowania go.
Gorset z końca XIX w. obciskał bardzo mocno talię i zaznaczając ją we właściwym miejscu, uwydatniał wypukłość biedar. Natomiast w okresie mody secesyjnej, której charakterystyczna cechą było przegięcie górnej części sylwetki do przodu, dolnej zaś do tyłu noszono gorsety o formie utrzymującej kobietę w takiej właśnie pozycji. Toteż gorset o nowym fasonie nie miał wcięcia z przodu, natomiast spłaszczał brzuch; sprawiał on wrażenie, żc stan był dłuższy z przodu, a krótszy z tyłu. Obfity biust został tak ujęty, ze tworzył jedną dużą wypukłość. Konstrukcja tego gorsetu, oparta na fiszbinach i ,,'orykłach", musiała być bardzo mocna, aby utrzymać figurę w tak trudnej pozycji (ił. 53). Ponieważ, gorset ter. był ciężki i sztywny, zbliżony do ortopedycznego, zaczęły pojawiać się przeróżne typy gorsetów higienicznych, mających nieco ulżyć doi i kobiecej, jednak proponowane modele tzw. wówczas „biusthaiterów" i ,,antigorsetówv różniły się niewiele od „żebrościsków’'; były tylko w inny sposób zapinane, inaczej sznurowane i zamiast fiszbinów miały „platinki", sznurki, sprężynki, a zamiast bry-k'i — patki z guziczkami. Angielski patentowany ..pkliuum anti-gorset". premiowany na wiciu wystawach w Europie, uważany był wówczas za najlepszy, ponieważ można się było w nim schylać. Nie posiadał on brykli. lecz „piatinnwe” zapięcie nowej konstrukcji.51 Ponieważ moda secesyjna wymagała również sztucznego uwypuklania tylu, uzyskiwano to przez specjalne podłożenie i przez, zebranie fałd sukni poniżej bioder.