Hys. 2.26.
Przepływ przez zwężkę (kryzę)
prędkości cx w przekroju 1-1 do prędkości c2 w przekroju 2-2. Zwężenie strumienia rozpoczyna się już przed kryzą i trwa aż do uzyskania przekroju minimalnego, znajdującego się w niewielkiej odległości za kryzą, po czym strumień rozszerza się, stopniowo wypełniając całą objętość przewodu. Ciśnienie płynu przed kryzą nieco wzrasta i zmniejsza się do minimum za kryzą w najwęższym przekroju strumienia. Strata części ciśnienia jest wywołana stratą energii na tarcie i tworzenie się wirów.
Dla zwężki umieszczonej w poziomym rurociągu, prawo zachowania energii Bernoulliego można wyrazić równaniem
pcdc + d/? = 0 (2.29)
gdzie p,ctp- gęstość, prędkość i ciśnienie płynu.
)
Równanie to odnosi się do jednostki objętości płynu i jest prawdziwe dla płynu nieściśliwego, bez tarcia wewnętrznego, przy założeniu równej prędkości w każdym punkcie dowolnego przekroju prostopadłego do osi strumienia. Można założyć, że przy małym spadku ciśnienia na zwężce, gęstość płynu nie ulega zmianie, tj. P\ ~ P2 ~ P = const. Wtedy po scałkowanju równania (2.29) między przekrojami 1-1 i 2-2 otrzymuje się zależność
^p{c2~c\) = P\ ~Pi '
Z równania ciągłości strugi można obliczyć
A
A
(2.30)
c, = c2
(2.31)
Oznaczając przewężenie strumienia przez ju = A2/A, przewężenie przekroju rury {moduł kryzy) przez m - A/Au gdzie A jest najmniejszym przekrojem zwężki, można zapisać c, = umc2. Po podstawieniu otrzymanego wyrażenia do wzoru (2.30) otrzymuje cię następujące wyrażenie
(2.32)
Zwykle zamiast spadku ciśnienia {p[- p2) mierzy się różnicę ciśnień przed i za kryzą (p{- p2). Na skutek oporów wywołanych lepkością płynu prędkość rzeczy-
wista « lenia v cza sic
post
Stru
92