• Jeżeli prąd przepłynie przez miokardium będące w fazie raniiwej (analogicznie do zjawiska R na T) może wywołać VF. Prąd elektryczny może także odpowiadać za niedokrwienie mięśnia sercowego spowodowane skurczem naczyń wieńcowych.
Asystolia może wystąpić jako pierwotny mechanizm NZK lub wtórnie do asfiksji spowodowanej zatrzymaniem oddechu.
Prąd, który w wyniku porażenia przepływa przez mię-eń sercowy często jest przyczyną niekorzystnego niku resuscytacji pacjenta. Przepływ prądu w po-ek klatki piersiowej (z ręki do ręki) jest bardziej ebezpieczny niż przepływ pionowy (z ręki do nogi) b krokowy (z nogi do nogi). Wzdłuż drogi przepły-prądu można obserwować znaczne uszkodzenia nek.
%
orun uderzając wytwarza napięcie nawet do 0 kV, w czasie kilku milisekund. W przypadku pocenia piorunem większość prądu przemieszcza się powierzchni ciała powodując tzw. zjawisko na-órkowe (flashover). Zarówno porażenie prądem instalacji w zakładach przemysłowych, jak i poraże-e piorunem powoduje powstanie głębokich opa-eń w miejscu kontaktu. W przypadkach porażeń ądem z instalacji przemysłowej lokalizują się one kle na kończynach górnych, dłoniach, nadgar-ch, natomiast w przypadku porażenia piorunem jdują się one typowo na głowie, szyi i barkach, porażenia może dojść także pośrednio w wyniku epływu prądu po powierzchni ziemi lub przesko-enia ładunku elektrycznego z uderzonego pioru-m drzewa na inny obiekt będący w pobliżu. Siła plozji może odpowiadać za urazy tępe.
arakterystyka i ciężkość obrażeń spowodowanych rżeniem pioruna może różnić się znacznie nawet obrębie pojedynczej grupy osób narażonych na to wisko. Podobnie jak w przypadku porażenia prą-z instalacji domowej lub przemysłowej do zgo-dochodzi w wyniku zatrzymania krążenia lub od-hu. U osób, które przeżyły moment porażenia runem dochodzi do wyrzutu dużej ilości amin ka-olowych lub pobudzenia układu współczulnego, wadząc do nadciśnienia, tachykardii, nietypowych an w EKG (obejmujących wydłużenie odstępu i przejściowe odwrócenia załamka T) oraz mar-‘ y mięśnia sercowego. Kinaza kreatyninowa jest lniana z mięśnia sercowego i mięśni szkieleto-h. Porażenie piorunem może także spowodować 'norodne problemy związane z ośrodkowym i ob-owym układem nerwowym.
LECZENIE
Upewnij się, że wszystkie źródła napięcia są wyłączone, nie podchodź do poszkodowanego dopóki nie jest bezpiecznie. Wysokie napięcie (powyżej tego, które występuje w instalacji domowej) może odpowiadać za wytworzenie tuku elektrycznego lub rozprzestrzeniać się po powierzchni ziemi do kilku metrów od poszkodowanego. Podchodzenie i udzielanie pomocy osobie porażonej piorunem jest bezpieczne, jakkolwiek rozsądnie jest przenieść się wraz z poszkodowanym w bezpieczniejsze miejsce. Postępuj zgodnie ze standardowymi wytycznymi resuscytacji.
• Udrożnienie dróg oddechowych może być trudne, jeżeli doszło do oparzenia elektrycznego twarzy lub szyi. W takich sytuacjach konieczne jest wczesne wykonanie intubacji dotchawiczej, ponieważ narastający szybko obrzęk tkanek miękkich może doprowadzić do niedrożności dróg oddechowych. Rozważ zastosowanie unieruchomienia szyjnego odcinka kręgosłupa, ale nie powinno to opóźniać udrożnienia dróg oddechowych.
• Porażenie mięśni, zwłaszcza wywołane działaniem wysokiego napięcia, może trwać nawet kilka godzin. W tym okresie konieczne jest wspomaganie wentylacji.
• VF jest najczęstszym mechanizmem zatrzymania krążenia, do którego dochodzi w wyniku porażenia wysokim napięciem o zmiennym natężeniu. Leczenie polega na natychmiastowym wykonaniu defibrylacji. Asystolia występuje częściej po porażeniu napięciem stałym. W przypadku zaburzeń rytmu należy stosować standardowe protokoły postępowania.
• Usuń tlące się ubrania i buty, aby zapobiec kolejnym urazom termicznym.
• W przypadkach znacznych uszkodzeń tkanek podaj płyny. Utrzymuj dobrą diurezę w celu umożliwienia usunięcia z organizmu mioglobiny, potasu
i innych substancji pochodzących z uszkodzonych tkanek.
• Rozważ wczesną interwencję chirurgiczną u pacjentów z ciężkimi oparzeniami.
• Przeprowadź dalszą ocenę pacjenta w celu wykluczenia urazów spowodowanych skurczem tężcowym mięśni szkieletowych lub odrzuceniem poszkodowanego od źródła prądu.
ALS 167
Europejska Rada Resuscytacji