c-c
Rys. 25. Piec oszczędnościowy z dwoma multypllkatorami: a), b), c). cl) przekroje, e) detal nakrycia.
knięciu drzwiczek pieca przyłożymy zapaloną zapałką do szpary, przekonamy się, że piec zawsze wciąga powietrze z pomieszczę-
ma. Ciąg z pieca do komina jest bowiem znacznie silniejszy. To samo zjawisko będziemy obserwować w szparze ścianki multy-plikatora. Szparę taką należy bezzwłocznie zalepić, ponieważ powoduje niehermetyczność pieca, który będzie osty gać prędzej wskutek odpływu ciepłego powietrza do komina1).
Budowa pieców z multyplikatorami w pomieszczeniach o dużym zapyleniu nie jest wskazana nie ze względu na możliwośó przypalania kurzu, lecz z uwagi na wzmożony ruch powietrza.
Wydajność pieców z multyplikatorami jest pokazana w tablicy 5.
Za pomocą pieców z multyplikatorami można ogrzewać jednocześnie kilka pomieszczeń, wskutek czego uzyskuje się pewne Oszczędności w kosztach obsługi i budowy pieców.
Wobec zwiększenia ruchu 'powietrza w pomieszczeniu, wy-||yołanego wzmożonym jego przepływem przez multyplikatory w piecu, osiąga się szybsze i równomierniejsze ogrzanie pomie-■ szczenią. W tym celu w multyplikatorze umieszcza się otwory na górze i dole, zaopatrzone w kratki, wychodzące na dane pomieszczenie. Jeżeli multyplikator ma ogrzewać dwa pomieszczenia, to powinien mieć po dwa przeciwległe otwory zarówno na górze, jak i na dole wychodzące na każde pomieszczenie. W takim przypadku kratki powinny mieć zasłony dla umożliwienia kolejnego ogrzewania jednego z tych pomieszczeń.
Rysunek 26 przedstawia przekrój pieca z 3 multyplikatorami na trzy izby o jednym kanale wznośnym i trzema opadowymi.
Multyplikatory w piecu mogą być rozmieszczone również inaczej niż pokazano na rys 26, zależnie od umieszczenia komina.
Piece cyrkulacyjne (rys. 27) o średniej pojemności cieplnej w ramach stalowych stosuje się do szybszego ogrzania lub do osuszenia pomieszczeń wilgotnych.
57