Parathormon jest hormonem białkowym, produkowanym przez przytar-czyce, a kalcytonina jest hormonem peptydowym powstającym w komórkach parafoliknlarnych tarczycy. Współdziałanie tych hormonów w regulacji gospodarki wapmowo-fosforowęj można przedstawić w następującej sekwencji:
a) Zmniejszenie stężenia wapnia we krwi pobudza wydzielanie parathormonu.
b) Zwiększenie stężenia parathormonu (a także obniżenie poziomu fosforanów w surowicy krwi) stymuluje powstawanie kalcytriolu w nerkach.
c) Kalcytriol zwiększa wchłanianie jelitowe wapnia, zwiększa resorpcję wapnia i fosforanów w nerkach oraz powoduje uwalnianie wapnia z tkanki kostnej. W efekcie zwiększa się poziom wapnia we krwi.
d) Zwiększenie kalcemii hamuje wydzielanie parathormonu i kalcytriolu. Wzrasta jednocześnie poziom kalcytoniny we krwi. Jest ona antagonistą parathormonu - chroni tkankę kostną przed wypłukiwaniem wapnia oraz hamuje resorpcję wapnia i fosforanów z jelit - i na tej drodze wpływa na obniżenie poziomu wapnia i fosforanów we krwi.
e) Duże stężenie fosforanów we krwi (oraz kalcytoniny) hamuje powstawanie kalcytriolu.
Parathormon zwiększa resorpcję magnezu w nerkach. W stanach niedoboru magnezu uwalnianie tego hormonu z przytarczyc jest upośledzone. Może to prowadzić do obniżenia poziomu kalcytriolu, a zatem poziomu wapnia we krwi.