Hydrauliczne obliczanie kanału polega na wyznaczaniu wymiarów kanału, określaniu jego napełnienia oraz prędkości przepływu. Obliczeń dokonujemy na poszczególnych odcinkach sieci, między węzłami, na podstawie uprzednio określonego maksymalnego przepływu i przyjętego spadku kanału.
W celu uproszczenia obliczeń zakłada się:
■ stałe natężenie przepływu na odcinku kanału,
• niezmienny spadek dna kanału,
■ stałe wymiary i przekrój kanału,
■ niezmienną chropowatość w przekroju poprzecznym.
Założenia te prowadzą do przyjęcia jednostajnego ruchu ścieków w kanałach, a więc linia energii, piezometryczna linia ciśnień oraz zwierciadło ścieków i dno kanału są do siebie równoległe i odpowiadają spadkowi hydraulicznemu „i” (rys. 5.1)
(5.1)
L
gdzie:
A - wysokość strat na tarcie [m],
L - długość odcinka kanału [m], i - spadek hydrauliczny [%o].
W dalszych obliczeniach hydraulicznych przyjmuje się również założenie. że prędkość przepływu jest stała we wszystkich punktach przekroju strumienia, czyli rozpatrujemy średnią prędkość w przekroju:
(5.2)
gdzie:
V — średnia prędkość w przekroju £m/s], Q — natężenie przepływu [m3/s],
Fcz — powierzchnia czynna przekroju
Rys. 5.1. Ilustracja założeń do przyjęcia jednostajnego ruchu ścieków w kanale
5.2. Podstawowe wzory stosowane w obliczeniach
Podstawowymi wzorami, stosowanymi w hydraulicznym obliczaniu kanałów są: h>zór Chezy
V= c-y/Rhi (5.3)
gdzie:
V — średnia prędkość w przekroju [m/s], Rh — promień hydrauliczny Cm],
19