P4250064

Rys. 11.37. Wpływ ciśnienia podziału p_f w turbinie z zewnętrzną separacją zawilgocenia na stopień suchości za częścią WP — x₂ i za częścią NP — x₄

S

Rys. 11.38. Dopuszczalny stopień suchości pary w zależności od ciśnienia. Obszar pojedynczo zakreskowany — lekka erozja, obszar podwójnie zakrcskowany — erozja nadmierna (według KWU); a - turbiny konwencjonalne, b, c — jądrowe [14]

7.3. Przegrzew między sto pniowy

W większości siłowni dwukonturowych PWR i w wielu siłowniach jedno-konturowych BWR oprócz zewnętrznej separacji zawilgocenia stosuje się przegrzew międzystopniowy za pomocą pary świeżej lub pary upustowej z części WP. Przegrzew taki opisano w podrozdziale 11.3. Temperaturę przegrzewu parowego przyjmuje się

r^ti-fŻO-ÓOrc.

Przegrzew międzystopniowy zwiększa koszty inwestycyjne, komplikuje też eksploatację bloku. Na ogół stosuje się separator zewnętrzny i przegrzewacz zblokowane w jednym korpusie. Ciśnienie podziału w układzie z separatorem i przegrzewaczem może być wyższe niż w rozwiązaniu zawierającym tylko separator. Optymalne wartości leżą w przedziale

Dzięki możliwości zwiększenia ciśnienia pary świeżej efektywny przyrost sprawności obiegu rzeczywistego związany z zastosowaniem przegrzewu mię-dzystopniowego wynosi 3—6%.

Na rysunku 11.39 pokazano schemat bloku z separatorem i przegrzewaczem międzystopniowym.

Dane do bilansu separatora—przegrzewacza:

— strumień pary na wlocie do turbiny WP

W

Rys. 11.39. Schemat siłowni jądrowej dwukonturowej z separacją zawilgocenia, przegrzewem

parowym i regeneracją