Do wad steru aktywnego przedstawionego typu należą:
— stosunkowo duży koszt urządzenia,
— stosunkowo duże zużycie mocy,
— łatwość uszkodzenia śruby sterowej, mimo osłony dyszą,
— trudne warunki pracy silnika elektrycznego (całkowicie zanurzony w słonej wodzie morskiej).
Z powyższych przyczyn stery Pleugera są coraz rzadziej stosowane. Są one zastępowane przez innego rodzaju urządzenie sterowe o podobnych efektach eksploatacyjnych (np. stery strumieniowe).
Stery Pleugera zostały, między innymi, zamontowane na statkach polskiej produkcji, a mianowicie na rybackich statkach bazach (np. „Gryf Pomorski"). Moc zainstalowanego silnika napędu śruby sterowej wynosiła 680/200 kW, przy prędkościach obrotowych odpowiednio 460/310 obr/min. Przy wyłącznej pracy aktywnej śruby sterowej statek osiągał prędkość około 4 węzłów.
Sterem strumieniowym jest urządzenie, które za pomocą strumienia odrzuconej wody może zmienić kierunek ruchu statku lub położenie jego wzdłużnej osi symetrii w czasie postoju. Działanie steru strumieniowego, podobnie jak steru aktywnego Pleugera jest niezależne od wzajemnej prędkości wody w stosunku do kadłuba statku.
Zasada działania steru strumieniowego polega na zasysaniu wody przez pompę (śrubę) odpowiedniej konstrukcji i wyrzucaniu jej strumienia w kierunku przeciwnym do zamierzonego zwrotu statku. W ten sposób powstaje siła naporu skierowana najczęściej prostopadle do osi symetrii wzdłużnej statku.
W dotychczas stosowanych rozwiązaniach stery strumieniowe instaluje się wyłącznie jako uzupełnienie steru biernego. W praktyce eksploatacyjnej korzysta się bowiem z działania steru strumieniowego (lub sterów przy instalowaniu większej ich liczby na statku) prawie wyłącznie przy manewrach statkiem (głównie przy wejściach do portów i wyjściach z portów oraz przy cumowaniu lub odbijaniu od nabrzeża).
Stery strumieniowe usytuowane są poniżej najniższej wodnicy ładunkowej statku tak, aby zawsze znajdowały się poniżej linii wodnej. Jako śruby sterów strumieniowych stosuje się zarówno śruby o stałym, jak i o zmiennym skoku.
Najczęściej stosuje się stery strumieniowe, w których przepływ strumienia wody ma kierunek poprzeczny do wzdłużnej osi symetrii statku. Ster strumieniowy składa się z wirnika pompy (śruby) umieszczonej w kanale przechodzącym z jednej burty na drugą w dolnej, zanurzonej części statku.
364